Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata P. R. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] grudnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata P. R. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.
Adwokat P. R. ustanowiony w niniejszej sprawie pełnomocnikiem z urzędu dla W. S., w skardze kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2012 r. złożył wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczonej skarżącemu z urzędu w postępowaniu kasacyjnym. Ponadto w piśmie z dnia 22 listopada 2012 r. ponowił powyższy wniosek, stwierdzając, że pomoc prawna polegała na sporządzeniu i wniesieniu skargi kasacyjnej oraz udziale w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 22 listopada 2012 r., w sprawie o sygn. akt I OSK 1963/12. Jednocześnie oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony adwokat otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej adwokata uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1348 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.
Z § 18 ust. 1 pkt. 2 lit. a rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Powyższy przepis stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za te czynności wynosi 75% stawki minimalnej, określonej w § 18 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, jeżeli w drugiej instancji występował w sprawie ten sam adwokat, który brał udział w sprawie przed sądem I instancji.
Stosownie zaś do § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", wynosi 240 zł.
Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności adwokata ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie adwokat P. R. został ustanowiony pełnomocnikiem skarżącego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w I instancji.
Jak wynika z akt sprawy, pomoc udzielona skarżącemu, za którą należy się pełnomocnikowi wynagrodzenie, polegała na sporządzeniu i wniesieniu skargi kasacyjnej od wydanego przez Sąd orzeczenia oraz udziale w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 22 listopada 2012 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 1963/12.
Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne adwokatowi z urzędu wynagrodzenie wynosi 75% z 240 zł, czyli 180 zł i powinno być podwyższone o kwotę 41,40 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 221,40 zł.
Ponadto adwokat, stosownie do § 20 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.
Z uwagi na to, że zostały spełnione warunki, uzasadniające przyznanie pełnomocnikowi ustanowionemu w ramach prawa pomocy kosztów udzielonej pomocy prawnej, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 w związku z art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 lit. a w związku z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.
Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.).