Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Joanna Kruszewska-Grońska po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2015 r. o stwierdzenie nieważności decyzji dotyczących rozliczenia rocznego emerytury policyjnej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Pismem z [...] września 2015 r., skierowanym do Ministra Spraw Wewnętrznych, K. J. (dalej: "skarżący"), powołując się na art. 11 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r., poz. 723; dalej: "ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym") oraz art. 156 § 1 i art. 157 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm.), wniósł o stwierdzenie nieważności dwóch decyzji Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "Dyrektor ZER MSWiA"): z [...] grudnia 2011 r. o rozliczeniu rocznym emerytury policyjnej za rok 2009 oraz z [...] grudnia 2011 r. o rozliczeniu rocznym emerytury policyjnej za rok 2008.
W piśmie z [...] stycznia 2019 r. skarżący wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "Minister", "organ") z ponagleniem.
Natomiast [...] czerwca 2020 r. skarżący wywiódł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na bezczynność organu w przedmiocie rozpoznania jego wniosku z [...] września 2015 r.
W odpowiedzi na skargę Minister wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, że skarga nie należy do właściwości sądu administracyjnego, a w przypadku stwierdzenia, iż pozostaje we właściwości sądu administracyjnego - wniósł o jej oddalenie. Organ podkreślił m.in., że tut. Sąd rozpoznawał już sprawę ze skargi skarżącego na bezczynność w przedmiocie rozpatrzenia ww. wniosku z [...] września 2015 r. W sprawie tej, zarejestrowanej pod sygn. akt II SAB/Wa 219/17, Sąd odrzucił skargę postanowieniem z 8 czerwca 2017 r., uznając się za niewłaściwy do jej rozpoznania. Skarżący zaskarżył ww. postanowienie zażaleniem, które Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił postanowieniem z 1 sierpnia 2017 r., sygn. akt II SAB/Wa 219/17, wskazując, iż na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego o odrzuceniu skargi z przyczyn, o których mowa w art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") przysługuje skarga kasacyjna, a nie zażalenie. Zażalenie skarżącego, wniesione na orzeczenie tut. Sądu z 1 sierpnia 2017 r., Naczelny Sąd Administracyjny oddalił postanowieniem z 11 października 2017 r., sygn. akt I OZ 1450/17.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga jako niepodlegająca kognicji sądu administracyjnego podlega odrzuceniu. Bezczynność Ministra w rozpoznaniu tego samego wniosku skarżącego z [...] września 2015 r. istotnie była przedmiotem zaskarżenia do tut. Sądu w sprawie o sygn. akt II SAB/Wa 219/17 zakończonej ostatecznie i prawomocnie postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2017 r., sygn. akt I OZ 1450/17. Oczywiście z uwagi na formalny (a nie merytoryczny) sposób rozstrzygnięcia ww. sprawy, zapadłe w niej orzeczenie nie korzysta z powagi rzeczy osądzonej. Jednakże na gruncie niniejszej sprawy w pełni zachowuje aktualność uzasadnienie postanowienia z 8 czerwca 2017 r., sygn. akt II SAB/Wa 219/17.