Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kołodziej Sędzia WSA - Sławomir Antoniuk Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) po rozpoznaniu w dniu 3 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. K. o wykładnię wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 602/13 w sprawie ze skargi J. K. na bezczynność Rektora Uniwersytetu [...] w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji Dyrektora Kolegium Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych Uniwersytetu [...] w sprawie złożenia na raty opłat za powtarzanie studiów postanawia: - odmówić wykładni wyroku-.
Wyrokiem z dnia 13 lutego 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 602/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
1. stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa;
2. umorzył postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w zakresie bezczynności;
3. oddalił skargę w części dotyczącej wymierzenia organowi grzywny;
4. zasądził od Rektora Uniwersytetu [...] na rzecz skarżącego J. K. kwotę 100,- zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] czerwca 2014 r. skarżący, na podstawie art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. z 2012 r., poz. 1270 ze zm., dalej "p.p.s.a."), wezwał Sąd do "jednoznacznego stwierdzenia, czy orzeczono bezczynność Rektora Uniwersytetu [...]". Zdaniem skarżącego niejasności w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego poprzez stwierdzenie, że bezczynność nie zaszła z rażącym naruszeniem prawa i jednoczesne zasądzenie zwrotu kosztów postępowania skarżącemu prowadzi do rozbieżnej interpretacji wyroku przez strony.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek ten nie jest zasadny.
Stosownie do art. 158 p.p.s.a. Sąd, który wydał wniosek rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie Sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.
Konieczność dokonania wykładni, której podlega zarówno sentencja wyroku jak i jego uzasadnienie, zachodzi wówczas, gdy jego treść jest sformułowana w sposób niejasny, uniemożliwiający jednoznaczne rozumienie tekstu, który może budzić wątpliwości co do samego rozstrzygnięcia, zakresu powagi rzeczy osądzonej, a także sposobu jego wykonania. Potrzeba wykładni może być wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania wyroku (lub postanowienia - por. art. 166 p.p.s.a.). Istotą wykładni jest zatem usunięcie wątpliwości dotyczących treści wyroku.
Podkreślić należy również, że wykładnia orzeczenia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia. Nie może także zmierzać do zmian merytorycznych polegających na reinterpretacji uzasadnienia czy jego poszerzenia o inne elementy istotne zdaniem wnioskodawcy. Wniosek o wykładnię nie może również zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani też do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania (por. B. Dauter (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. V LEX 2013, a także postanowienia NSA: z dnia 5 grudnia 2012 r., sygn. akt I GSK 148/10; z dnia 21 maja 2010 r., sygn.. akt II FZ 191/10; z dnia 23 czerwca 2008 r., sygn.. akt I OZ 406/08 - orzeczenie dostępne w internetowej bazie orzeczeń sądów administracyjnych pod adresem: orzeczenia.nsa.gov.pl).
Skarżący w swoim wniosku o dokonanie wykładni wyroku zwraca się o jednoznaczne stwierdzenie, czy orzeczono bezczynność Rektora Uniwersytetu [...]. W uzasadnieniu podnosi, iż rozbieżności zawarte w sentencji wyroku prowadzą do rozbieżnej interpretacji wyroku przez strony.
W niniejszej sprawie Sąd wydał wyrok, którego sentencja jest sformułowana w sposób precyzyjny i jasny. Nie powinna budzić wątpliwości interpretacyjnych treść zarówno sentencji, jak i uzasadnienia. W sposób jednoznaczny i czytelny wskazano w nim przedmiot i sposób rozstrzygnięcia Sądu, a także przyczyny stwierdzenia, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, umorzenia postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w zakresie bezczynności, oddalenia skargi w części dotyczącej wymierzenie organowi grzywny oraz zasądzenia od Rektora Uniwersytetu [...] na rzecz skarżącego kwoty 100,- (stu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania. Wobec tego trudno przyjąć, że wyrok ten wymaga niezbędnej wykładni w świetle zakreślonych wyżej granic stosowania instytucji wykładni orzeczenia i jego uzasadnienia.
W ocenie Sądu dokonanie wykładni wyroku zgodnie z wnioskiem Skarżącego prowadziłoby do konieczności wyjaśnienia użytych przez Sąd wyrażeń prawniczych oraz znaczenia słów, a jak już wyżej wskazano nie może to być przedmiotem dokonywanej wykładni wyroku.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 158 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.