Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w osobie: Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu W. S. od postanowienia referendarza sądowego z 5 grudnia 2018 r. odmawiającego przyznania prawa pomocy w zakresie częściowego zwolnienia od kosztów sądowych poprzez zwolnienie z obowiązku uiszczenia wpisu sądowego od skargi w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Rady Powiatu [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej z dnia [...] stycznia 2018 r. o udostępnienie informacji publicznej dotyczącego drogi na nieruchomości nr [...] obręb [...] postanawia: - utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie -.
W. S. po otrzymaniu wezwania do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionej skargi w wysokości 100 zł, pismem z dnia 31 października 2018 r. złożył w przedmiotowej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.
W związku z powyższym, w wykonaniu zarządzenia z dnia 8 listopada 2018 r. przesłano skarżącemu formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy PPF, celem jego wypełnienia w terminie 7 dni pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Odpis powyższego wezwania doręczono dorosłemu domownikowi (żonie skarżącego) w dniu 21 listopada 2018 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy).
W dniu 27 listopada 2018 r. (data stempla pocztowego) skarżący nadesłał formularz wniosku PPF wnosząc o częściowe zwolnienie od kosztów sądowych w zakresie wpisu sądowego od skargi.
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, dwójką małoletnich dzieci oraz pełnoletnią córką. Oświadczył, że na dochody rodziny miesięcznie netto składają się zasiłki rodzinne na dzieci w kwocie 562 zł oraz dochód z gospodarstwa w wysokości 1.500 zł. Łączny dochód w gospodarstwie domowym wynosi zatem łącznie 2.062 zł netto miesięcznie. Wskazał, że posiada dom o powierzchni 120 m² oraz nieruchomość rolną o powierzchni 10,8845 ha (5,1755 ha przeliczeniowego na potrzeby podatku gruntowego, w tym 1,6 ha lasu). Podkreślił, że uzyskiwane plony z gospodarstwa przeznaczane są w całości na potrzeby rodziny. Stwierdził również, że posiadany las nie zapewnia dodatkowych dochodów, ale jest z niego pozyskiwane drewno na opał. Ponadto korzysta z gazu z butli, a wodę czerpie z własnej studni. Podniósł, że rodzina ponosi następujące wydatki: ubezpieczenie budynków i dobytku - 584 zł rocznie, opłata za telefon - ok. 80 zł miesięcznie, opłata za zakup węgla - 850 zł rocznie, wywóz nieczystości - ok. 600 zł rocznie, wywóz śmieci - 100 zł miesięcznie, opłacenie podatków od gruntów i budynków - 563 zł rocznie, gaz w butli - ok. 150 zł miesięcznie, leki - ok. 300 zł miesięcznie, wizyty lekarskie - ok. 400 zł miesięcznie, szczepienie psów - 100 zł rocznie, przegląd kominiarski - 150 zł rocznie, dojazdy do szkoły - ok. 70 zł miesięcznie, energia elektryczna - ok. 200 zł miesięcznie, środki czystości - 150 zł miesięcznie, utrzymanie - ok. 1000 zł miesięcznie. Oświadczył również, że ani on, ani zamieszkali z nim bliscy, nie posiadają żadnych oszczędności, lokat dewizowych, akcji na giełdzie, kosztowności, antyków ani innych szczególnie wartościowych rzeczy. Wnioskodawca wyjaśnił, że jego żona, jako jedyna z rodziny, posiada konto w banku, w celu otrzymywania zasiłków na dzieci. Obecnie z żoną zajmują się gospodarstwem, dziećmi i schorowanymi rodzicami (dożywotnikami). Zaznaczył, że zarówno on, jak i jego żona, nie są nigdzie zatrudnieni, nie są zarejestrowani jako bezrobotni i nie pobierają z tego tytułu zasiłków. Skarżący wskazał również na swoje problemy zdrowotne, przez które jest praktycznie niezdolny do pracy w gospodarstwie. Wyjaśnił, że jest pod stałą opieką lekarską, w związku z powyższym ponosi dodatkowe koszty związane z zakupem leków oraz opłaceniem wizyt lekarskich. Podkreślił, że obecne przepisy uniemożliwiają mu sprzedaż ziemi rolnej (rolnicy nie są zainteresowani zakupem ani nie mają na to środków). Posiadane grunty nie są zatem "łatwo zbywalne", ich wartość drastycznie spadła i nie mogą być traktowane jako majątek umożliwiający wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Brak jest również chętnych na dzierżawę gruntów, zaś obciążenie ewentualnym kredytem przy braku środków na spłatę szybko doprowadziłoby do ich utraty, a skarżącemu uniemożliwiłoby wywiązywanie się z umowy dożywocia wobec rodziców.