Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Anna Mierzejewska po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej A. N. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 grudnia 2013 r. sygn. akt II SAB/Wa 676/13 odrzucające skargę A. N. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 11 września 2013 r. postanawia: - odrzucić skargę kasacyjną -
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 9 grudnia 2013 r. sygn. akt II SAB/Wa 676/13 odrzucił skargę A. N. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 11 września 2013 r., z uwagi na fakt, że skarżący wniósł skargę opatrzoną podpisem elektronicznym, a na wezwanie Sądu o własnoręczne podpisanie skargi wezwania tego nie wykonał.
Odpis postanowienia Sądu odstręczono skarżącemu 16 grudnia 2013 r.
W dniu 19 grudnia 2013 r. wpłynęła do Sądu skarga kasacyjna skarżącego nazwana zażaleniem, opatrzona podpisem elektronicznym skarżącego. W skardze kasacyjnej skarżący nie zgodził się ze stanowiskiem Sądu w zakresie wymogu własnoręcznego podpisu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) od wydanego przez wojewódzki sąd administracyjny wyroku lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie przysługuje skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma w postępowaniu sądowym oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części, przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany (art. 176 cytowanej ustawy).
Stosownie zaś do art. 175 § 1 i 2 cytowanej ustawy skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Wymogu tego nie stosuje się, jeżeli skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
W niniejszej sprawie Sąd uznał, że wniesione przez skarżącego pismo z dnia 19 grudnia 2013 r. stanowi skargę kasacyjną, a nie zażalenie, jak zostało ono błędnie nazwane przez skarżącego. Zgodnie bowiem z ugruntowanym orzecznictwem sądowym o charakterze pisma stanowi jego treść, a nie tytuł. Skoro zatem w przedmiotowym piśmie skarżący składa środek zaskarżenia do postanowienia o odrzuceniu skargi, które to postanowienie jest postanowieniem kończącym, to stosownie do treści cytowanego art. 173 ustawy jest to skarga kasacyjna.
Powyższe określenie charakteru wniesionego środka uprawnia Sąd do wskazania, że skarga kasacyjna wniesiona przez skarżącego nie spełnia wymogów określonych w art. 175 § 1 powołanej ustawy, ponieważ nie została sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, a zatem jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Mając powyższe na uwadze Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 178 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.