Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku J. G. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. G. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia zażalenia postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
J. G., po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyroku z dnia 22 kwietnia 2013 r., wniósł w niniejszej sprawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, w celu sporządzenia skargi kasacyjnej.
W uzasadnieniu wniosku podniósł, że sytuacja finansowa nie pozwala mu na ustanowienie pełnomocnika z wyboru. Wskazał, że we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje wraz z żoną oraz dwoma małoletnimi synami. Podał, że na dochód rodziny składa się jego wynagrodzenie za pracę - w wysokości 2.050 zł brutto oraz żony - 2.868 zł brutto - łącznie 4.918 zł brutto (3.536 zł netto) miesięcznie. Wskazał również, że posiada mieszkanie o powierzchni 46 m2 oraz działkę o powierzchni 39 arów 36 m2, na której stoi 3-izbowa wiejska chata, używana w celach rekreacyjnych. Oświadczył, że z tego tytułu nie osiąga żadnych dochodów.
Wnioskodawca stwierdził, że ponosi wydatki związane z utrzymaniem mieszkania (opłaty eksploatacyjne, opłaty za gaz, wodę, ogrzewanie, energię elektryczną), a także opłaca telefon, Internet, przedszkole dla młodszego dziecka oraz ubezpieczenie na życie - łącznie 1.372 zł miesięcznie. Podniósł, że na utrzymanie rodziny pozostaje kwota 2.164 zł.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie J. G., stosownie do treści art. 239 pkt 1 lit. d ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Natomiast zgodnie z art. 262 powołanej ustawy, przepisy o przyznaniu prawa pomocy, w zakresie dotyczącym zastępstwa prawnego, mają odpowiednie zastosowanie do stron korzystających z ustawowego zwolnienia od obowiązku uiszczenia kosztów sądowych.
Stosownie zaś do art. 245 § 1 i 3 tej ustawy, prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko ustanowienie adwokata. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Ze złożonego w niniejszej sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy, wynika, że łączny dochód gospodarstwa domowego skarżącego wynosi obecnie około 5.000 zł brutto miesięcznie. Zarówno skarżący, jak i jego żona, posiadają stałe dochody (na podstawie umowy o pracę). Do niezbędnych kosztów utrzymania należało zaliczyć opłaty związane z mieszkaniem oraz wyżywienie. Powyższe okoliczności pozwalają na stwierdzenie, że choć wnioskodawca żyje wraz z rodziną skromnie, nie pozostaje w niedostatku.
Należy podkreślić, że koszty strony, związane z jej udziałem w sprawie, mogą zostać pokryte z budżetu państwa jedynie w przypadku, gdy jej dochody oraz stan majątkowy są istotnie niższe od przeciętnych i często nie wystarczają nawet na zaspokojenie podstawowych potrzeb. W związku z powyższym trzeba uznać, iż w niniejszej sprawie skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Z tych względów na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 262 i art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, postanowiono, jak w sentencji.