Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Paulina Paczkowska po rozpoznaniu w dniu 21 sierpnia 2017 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku M. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi M. P. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji postanawia: umorzyć postępowanie w sprawie wniosku skarżącego z dnia 16 sierpnia 2017 r. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 stycznia 2017 r. oddalił skargę M. P. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji.

Na wniosek skarżącego, postanowieniem referendarza sądowego z dnia 22 maja 2017 r. zostało przyznane skarżącemu prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata i umorzono postępowanie w sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów z uwagi na fakt, że skarżący stosownie do art. 239 § 1 pkt 1 lit. d ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych.

Okręgowa Rada Adwokacka w [...] wyznaczyła dla strony pełnomocnikiem z urzędu adw. M. W., który sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku. Przedmiotowa opinia została doręczona skarżącemu przez Sąd.

M. P. wnioskiem z dnia 16 sierpnia 2017 r. ponownie wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie mu prawa pomocy. W formularzu wniosku PPF wskazał, że wnosi o ustanowienia radcy prawnego. Skarżący podniósł, że ma argumenty na trafność skargi kasacyjnej do NSA, jednakże nie może skargi takiej złożyć z uwagi na przymus adwokacko-radcowski. Zdaniem skarżącego, aby respektowane było jego prawo do sądu, występuje o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu, który we współdziałaniu ze skarżącym mógłby sporządzić skargę kasacyjną z zachowaniem zasad należytej staranności.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Jak wynika z akt sprawy, prawomocnym postanowieniem z dnia 22 maja 2017 r. zostało przyznane skarżącemu w niniejszej sprawie prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata i umorzono postępowanie w sprawie wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów (k.49 akt).

Wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką w [...] pełnomocnik z urzędu, podjął stosowne czynności w sprawie i złożył do akt opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wydanego w sprawie wyroku (k.13 i nast. akt). Skarżący nie zgodził się ze stanowiskiem pełnomocnika z urzędu, wyrażonym w sporządzonej opinii i wystąpił ponownie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego.

Rozpoznając kolejny wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy, złożony w tej sprawie, należy wskazać, że zgodnie z art. 249a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.

Trzeba podkreślić, że wyznaczenie przez właściwą Okręgową Radę Adwokacką konkretnej osoby, pełniącej funkcję adwokata z urzędu i podjęcie przez nią czynności procesowych, w tym sporządzenie opinii prawnej o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, stanowi wykonanie wydanego w danej sprawie postanowienia o przyznaniu prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Z tych względów nie ma możliwości ponownego rozstrzygania o przyznaniu prawa pomocy w sytuacji, gdy strona z takiego prawa już korzysta, a nie zostało ono cofnięte lub nie wygasło. Prawo pomocy w tym zakresie zostało już bowiem skonsumowane.

Niezadowolenie strony ze sposobu świadczonej pomocy prawnej przez pełnomocnika z urzędu nie uprawnia Sądu do zmiany osoby pełnomocnika, ponieważ Wojewódzki Sąd Administracyjny (referendarz sądowy) nie jest władny do zmiany osoby pełnomocnika wyznaczonego z urzędu przez Okręgową Radę Adwokacką. Sąd (referendarz sądowy) wydaje jedynie postanowienie w sprawie przyznania prawa pomocy, po spełnieniu przez skarżącego przesłanek uprawniających do przyznania tego prawa. Jeśli pomimo ustanowienia pełnomocnika z urzędu stronie nie odpowiada sposób, w jaki jest reprezentowana, to powinna swoje zastrzeżenia zgłosić odpowiednio uprawnionym organom korporacji zawodowych, a nie sądowi, gdyż nie możne on wydać ponownego rozstrzygnięcia o przyznaniu prawa pomocy w postaci innego pełnomocnika, bowiem przyznane jej prawo pomocy w tym zakresie zostało już skonsumowane (por. postanowienie NSA z dnia 30 kwietnia 2009 r., sygn. akt II OZ 374/09, LEX nr 575333).

Z tego względu, na podstawie art. 249a oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.

Strona 1/1