Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2017 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku H. K. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi H. K. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] lutego 2016 r. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
H. K. wystąpiła w niniejszej sprawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
W złożonym formularzu wnioskodawczyni wskazała, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z synem i synową, nie posiada majątku ani oszczędności. Podała, że jedynie synowa posiada nieruchomość rolną w miejscowości B. Oświadczyła, że na dochód rodziny składa się jej emerytura w wysokości 1.050 zł, oraz wynagrodzenie syna i synowej z tytułu umów zlecenia w wysokości - odpowiednio 1.100 zł oraz 1.200 zł.
Do stałych kosztów utrzymania zaliczyła: opłaty za media - 300 zł, opłaty za wodę - 90 zł oraz koszty zakupu leków - 200 zł.
W celu ustalenia rzeczywistej sytuacji majątkowej i możliwości płatniczych strony, skarżąca została wezwana do nadesłania - w terminie 7 dni - dokumentów i oświadczeń, wskazujących na sytuację finansową rodziny.
Powyższe wezwanie zostało doręczone na adres wskazanego przez skarżącą pełnomocnika do doręczeń w dniu 9 stycznia 2017 r. Do dnia rozpoznania wniosku wymagane dokumenty nie zostały złożone do akt.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Stosownie do art. 245 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie częściowym i obejmować tylko zwolnienie od kosztów sądowych. Przyznanie tego prawa osobie fizycznej następuje na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 tej ustawy wtedy, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z art. 255 cytowanej ustawy, jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.
Udzielenie stronie prawa pomocy jest formą dofinansowania jej z budżetu państwa, z tego względu Sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiedzialny za zasadność i legalność ich wydatkowania, ma obowiązek zbadania, czy strona wnioskująca o przyznanie prawa pomocy, rzeczywiście spełnia przesłanki do przyznania jej tego prawa.
Ocena, czy spełniona została przesłanka warunkująca przyznanie prawa pomocy, następuje na podstawie informacji i dokumentów przedstawionych przez stronę, bowiem to na osobie ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy spoczywa obowiązek wykazania, iż jej sytuacja materialna uniemożliwia lub utrudnia w istotny sposób dostęp do sądu. Wnioskodawca powinien być zatem zainteresowany przedłożeniem wszelkich dokumentów, które poświadczają jego sytuację materialną i możliwości płatnicze. Rzeczywista sytuacja majątkowa wnioskodawcy nie może budzić żadnych wątpliwości.
Jak wynika z akt sprawy, H. K. nie złożyła oświadczeń i dokumentów, wymaganych do oceny sytuacji finansowej jej i osób, z którymi pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym.
W związku z powyższym, wobec braku wystarczających danych do ustalenia rzeczywistej sytuacji finansowej wnioskodawczyni należało uznać, że nie wykazała ona w niniejszej sprawie, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Dlatego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 255, art. 254 § 1, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.