Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Emilia Jaktorska, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. J. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego postanawia odrzucić skargę
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie K. J., powołując się na przepis art. 54 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) wskazał, iż wnosi "zażalenie na działanie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie [...], a szczególnie jego Biura Administracyjno-Finansowego".
Wezwany przez Sąd do sprecyzowania swojej skargi, K. J., w pismach z dnia [...] grudnia 2008 r. oraz z dnia [...] stycznia 2009 r. podał, iż wnosi o rozpatrzenie jego zażalenia jako skargi na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie cofnięcia prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Jednocześnie stwierdził, iż decyzje wydane przez organy w przedmiotowej sprawie pozbawione były podstawy prawnej. Wskazał, iż nie może skutecznie odzyskać należnego mu prawa, bowiem wszystkie urzędy, do których się zwracał, w odpowiedziach powołują się na zmiany w przepisach wykonawczych oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 grudnia 2006 r. sygn. akt II SA/Kr 1208/05. Skarżący wniósł zatem do najwyższego, jego zdaniem, organu właściwego do przywrócenia naruszonego porządku prawnego, czyli Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji. W ocenie K. J. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji pozostaje w bezczynności w niniejszej sprawie, ponieważ prawidłowym działaniem organu w przypadku wniesienia skargi jest przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego i wydanie stosownej decyzji, zaś w opinii skarżącego otrzymywane w odpowiedzi pisma sprawiają wyłącznie pozory działania i powodują dalszą zwłokę w ostatecznym załatwieniu sprawy.
W odpowiedzi na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o jej odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg m. in. na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
oraz bezczynność organów w tych przypadkach.
Z akt administracyjnych niniejszej sprawy wynika, iż w dniu [...] lipca 2008 r. K. J. złożył do Prezesa Rady Ministrów skargę dotyczącą wygaśnięcia jego prawa do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego. Zarzucił w niej, iż Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji przekroczył delegację ustawową, określając podmiot uprawniony do tego świadczenia. W jego ocenie "spowodowało to w kraju szereg postępowań w przedmiotowej sprawie z uwagi na bezprawność działania organów mieszkaniowych". Skarżący wniósł o "przeprowadzenie czynności zmierzających do niezwłocznego przywrócenia naruszonego porządku prawnego, ukaranie winnych zaniedbań, a być może nawet wydania bezprawnych wytycznych nakazujących takie działanie". Stwierdził również, iż "odpowiedzialność taka dotyczy zarówno osób bezpośrednio wydających sprzeczne z prawem decyzje, jak również osób nadzorujących i jest to przestępstwo ścigane z urzędu". Powyższa skarga została przekazana do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, który pismami z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...], z dnia [...] września 2008 r. nr [...] oraz z dnia [...] października 2008 r. nr [...] udzielił stronie odpowiedzi.
Podstawową kwestią w przedmiotowym postępowaniu jest ustalenie, czy sprawa ze skargi K. J. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji podlega kognicji sądów administracyjnych. Wskazać bowiem należy, iż powołane pismo, adresowane do Prezesa Rady Ministrów, zostało złożone w trybie art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego. W myśl zaś przepisów Działu VIII kpa, rozpatrzenie skargi w tym trybie nie kończy się wydaniem rozstrzygnięcia, na które przysługuje skarga do sądu administracyjnego. Czynności podejmowane przez organy administracji publicznej w trybie przepisów kpa, odnoszących się do skarg i wniosków, nie podlegają zatem kognicji sądu administracyjnego (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 września 2001 r. sygn. I SA 2347/01, publ. LEX nr 55766). Oznacza to, iż nawet w razie pozostawania organu rozpatrującego skargę lub wniosek w bezczynności w tym zakresie, sąd administracyjny nie może rozpatrywać skarg na taką bezczynność - nie jest to bowiem "bezczynność" w rozumieniu art. 3 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wobec powyższego, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w postanowieniu.