Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 13 lutego 2017 r. postanawia: odrzucić skargę
A. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłe prowadzenie przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji postępowania w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 13 lutego 2017 r. złożonego na podstawie art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 708 ze zm.).
Zarządzeniem z dnia 12 marca 2018 r. wezwano organ oraz skarżącego do podania, czy A. K. do organu pismo będące wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w związku z tym, iż organ nie załatwił w terminie ww. wniosku.
W odpowiedzi na powyższe skarżący w piśmie z dnia 19 marca 2018 r. stwierdził, że nie wnosił do organu pisma będącego wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Podobnie organ w treści pisma z dnia 22 marca 2018 r. nadmienił, że w niniejszej sprawie skarżący nie wniósł wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl przepisu art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia, w myśl art. 52 § 2 przywołanej ustawy, należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, przewidziany w ustawie.
W przypadku skarg na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ, wyczerpanie środków zaskarżenia następuje przez wniesienie środka przewidzianego w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), dalej k.p.a. Zgodnie z tym przepisem, na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, w ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Odnosząc powyższe rozważania do niniejszej sprawy podkreślić należy, że z analizy akt administracyjnych, a także oświadczenia skarżącego (pismo z dnia 19 marca 2018 r.) i organu wynika, iż przed wniesieniem skargi na przewlekłość skarżący nie wyczerpał trybu przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a. - nie wniósł wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Wskazany stan faktyczny sprawy nie spełnia normy art. 52 p.p.s.a. Skarga na przewlekłość powinna być w niniejszej sprawie poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa w związku z niezałatwieniem sprawy w terminie (art. 37 § 1 k.p.a.). Przedmiotowa skarga jest niedopuszczalna, ponieważ skarżący przed jej wniesieniem nie wyczerpał przysługującego mu środka zaskarżenia na drodze administracyjnej.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 i 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.