Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Siedlecka po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 12 kwietnia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminnej Spółdzielni "S." w P. na bezczynność Burmistrza Gminy P. w przedmiocie uwłaszczenia postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 1 marca 2019 r. Gminna Spółdzielnia "S." w P. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na bezczynność Burmistrza Gminy P..
W uzasadnieniu skargi wskazano, że zgodnie z decyzją Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia (...) marca 1960 r. nr (...), Gminna Spółdzielnia "S." stała się zarządcą i użytkownikiem nieruchomości o powierzchni 500 m2 zlokalizowanej przy ul. S. nr (...), a oznaczonej wówczas jako parcela (...). Od 1960 r. skarżący posiada tytuł prawny do nieruchomości. Według dzisiejszych standardów postępowania administracyjnego, skarżący posiadałby decyzję administracyjną ustalającą warunki trwałego zarządu i użytkowania w myśl - art. 45 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami powstał stan prawny, w którym istniejące i przyszłe gospodarowanie nieruchomościami oparte mogły być wyłącznie o przepisy tej ustawy. Zatem decyzja Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 7 marca 1960 r. powinna ulec określonemu przekształceniu, w zależności od treści wniosku strony skarżącej i/lub wzajemnych uzgodnień. W myśl art. 210 u.g.n. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w użytkowaniu osób prawnych lub pozostają nadal w użytkowaniu tych jednostek. Do użytkowania tego stosuje się odpowiednio przepisy o trwałym zarządzie. Zatem bez wątpienia w chwili składania pierwszego wniosku w niniejszej sprawie Gmina Spółdzielnia dysponowała tytułem prawnym i prawem określonego rodzaju do nieruchomości. Pismem z dnia 5 października 1995 r. skarżący skierował wniosek o oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu przy ul. S. (...) oraz o przeniesienie własności znajdujących się tam budynków. Gmina P. uwzględniając wniosek skarżącego wszczęła postępowanie administracyjne zlecając sporządzenie operatu szacunkowego. Zatem od dnia 5 października 1995 r. rozpoczęło się niezakończone rozstrzygnięcie do dnia złożenia niniejszej skargi. Z braku działań Gminy P. w dniu 26 marca 2003 r. powód skierował kolejny wniosek o uwłaszczenie, na który pozwany odpowiedział pismem z dnia (...) kwietnia 2003 r. znak : (...). Z treści pisma podpisanego przez Burmistrza Gminy i Miasta P. wynikało, że kontynuował on procedurę administracyjną - zlecenie opracowania opinii prawnej - na podstawie której można by podjąć dalsze działania związane z treścią pierwszego i drugiego wniosku, skutkującego rozłożeniem na raty spłaty wartości przedmiotowej nieruchomości, wyznaczając jednocześnie termin zakończenia tego postępowania na dzień 30 czerwca 2003 r.
Kolejno pismem z dnia 3 listopada 2011 r. skarżący zwrócił się o wydanie duplikatu opinii prawnej, jako że oryginału nigdy nie otrzymał. Z treści opinii miał wynikać stan i sposób przeprowadzenia postępowania uwłaszczeniowego. Na powyższe pismo skarżący nigdy nie uzyskał odpowiedzi. Z treści opinii miał wynikać stan i sposób przeprowadzenia postępowania uwłaszczeniowego. Pismem z dnia 20 września 2011 r. skarżący ponowił wniosek o zawarcie umowy wieczystego użytkowania gruntu i przeniesienia własności nieruchomości.