Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 20 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C. K. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przejścia gospodarstwa rolnego na własność Państwa postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia 28 grudnia 2012 r. (data złożenia w D. Urzędzie Wojewódzkim) C. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Wojewody D.. Zdaniem skarżącego organ pozostaje w bezczynności, albowiem nie wydał nadal decyzji administracyjnej w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w G. z dnia [...] r. nr [...] o przejściu na własność Państwa z mocy prawa i bez odszkodowania, jako samowolnie opuszczonego, gospodarstwa rolnego stanowiącego własność J. K. (nieżyjącego już ojca skarżącego), położonego w W. nr [...], gmina G., powiat g. (dawne województwo l.).
Odpowiadając na skargę pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. Wojewoda D. wniósł o odrzucenie skargi, bądź w razie nieuwzględnienia tego wniosku, o jej oddalenie. Wojewoda wskazał, że pismem z dnia 18 października 2012 r. C. K. wezwał Wojewodę D. do usunięcia naruszenia prawa poprzez unieważnienie orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w G. z dnia [...] r. Odnosząc się do pisma skarżącego - kolejnego w tej samej sprawie - wyjaśniono (pismo z dnia 16 stycznia 2013 r.), powtarzając argumentację podniesioną już wcześniej, że podjęcie rozstrzygnięcia przez Wojewodę na obecnym etapie postępowania nie jest procesowo dopuszczalne. Zauważono mianowicie, że opisane wyżej orzeczenie Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w G. jest przedmiotem oceny w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności, zawisłym aktualnie przed Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi, jako organem drugiej instancji, rozpoznającym odwołanie od decyzji Wojewody L. z dnia [...]1994 r., odmawiającej stwierdzenia nieważności powołanego orzeczenia. Stąd - jak wyjaśniono - organem wyłącznie właściwym do podjęcia rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności przedmiotowego orzeczenia jest Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Wskazano dalej, że w tej sytuacji skarżący winien podjąć starania o zakończenie postępowania odwoławczego przed Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Zależnie od treści decyzji organu II instancji, będą mogły zostać podjęte dalsze czynności.
Odnosząc się do zarzutu skargi, Wojewoda zauważył po pierwsze, że - zgodnie z art. 52 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W niniejszej sprawie skarżącemu przysługiwało prawo wniesienia, na podstawie art. 37 § 1 kpa, zażalenia na niezałatwienie przez Wojewodę D. sprawy w terminie, do organu wyższego stopnia (tj. właściwego ministra). Zażalenie takie nie zostało wniesione, wobec czego skarga powinna zostać - w ocenie Wojewody D. - odrzucona na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 powołanej wyżej ustawy. Po drugie zaś, argumenty skarżącego są, w ocenie Wojewody, niezasadne, albowiem postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności przedmiotowego orzeczenia przed organem stopnia wojewódzkiego jako organem I instancji zostało zakończone wydaniem decyzji Wojewody L. z dnia [...]1994 r., odmawiającej stwierdzenia nieważności. Odwołanie od tej decyzji jest aktualnie rozpatrywane przez Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Stąd - jeżeli skarga nie zostanie odrzucona przez Sąd - powinna zostać, zdaniem organu, oddalona.