Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Julia Szczygielska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 lipca 2006 r. sprawy ze skargi E. Z. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie budowy stacji bazowej telefonii komórkowej postanawia: odrzucić skargę. WSA/post.1-sentencja postanowienia
E. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie budowy stacji bazowej telefonii komórkowej przy ul. S. J. [...] we W.
Pismem z dnia [...] tut. Sąd wezwał skarżącego do oświadczenia się, czy przed wniesieniem skargi składał zażalenie na bezczynność Wojewody D. do organu wyższego stopnia w trybie art. 37 § 1 k.p.a., jeśli tak - o nadesłanie kopii tego zażalenia - w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania po rygorem skutków prawnych.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie E. Z. pismem z dnia [...] oznajmił, iż nie wie czy organem wyższego stopnia w tej sprawie jest Minister Środowiska, Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego czy Prezes Rady Ministrów oraz że zastanowi się czy skargę tam wniesie. Ponadto powołując się na treść art. 227 k.p.a. wskazał, że przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skargę na bezczynność opatrzoną datą 22 marca 2006 r. złożył do właściwego organu w sprawie, czyli do Wojewody D. zgodnie z art. 228 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W trybie art. 51 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie (§ 2 art. 52).
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest bezczynność Wojewody D.
Stosownie do treści art. 37 § 1 k.p.a. w razie nie załatwienia sprawy w terminie stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Organem wyższego stopnia w stosunku do wojewodów, zgodnie z art. 17 pkt 2 k.p.a., są właściwi w sprawie ministrowie.
Z pisma skarżącego z dnia [...] wynika niewątpliwie, iż nie wniósł on zażalenia na bezczynność Wojewody D. do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w konsekwencji czego zostałoby rozpoznane zażalenie przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego. Wyczerpanie przez stronę trybu zażaleniowego określonego w art. 37 k.p.a. było warunkiem do skutecznego wniesienie skargi do Sądu na bezczynność organu administracji publicznej. Warunku tego skarżący w niniejszej sprawie nie spełnił.
Mając na uwadze powyższe oraz treść art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną.
Ponadto należy wskazać, iż jakby uwzględnić wyjaśnienia zawarte w piśmie z dnia [...] i potraktować skargę E. Z. jako wniesionej w trybie art. 229 k.p.a., również Sąd zobligowany byłby skargę tę odrzucić.
Zakres działania sądów administracyjnych został określony w art. 3 § 2 ustawy -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Artykuł ten nie przewiduje jednakże możliwości dokonywania kontroli przez sądy administracyjne skarg powszechnych składanych w trybie postępowania skargowego uregulowanego w Dziale VIII kodeksu postępowania administracyjnego. Przedmiotem zaś takiej skargi, po myśli art. 227 k.p.a., może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe ograny albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.
Stosownie do treści art. 228 k.p.a. skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia. Zasadą jest, iż organem właściwym do rozpatrzenia i załatwienia skarg powszechnych są organy wyższego stopnia lub organy sprawujące bezpośredni nadzór. Organem właściwym do rozpatrzenia skarg dotyczących zadań lub działalności wojewody w sprawach podlegających rozpatrzeniu według kodeksu, stosownie do art. 229 pkt 6 k.p.a., jest właściwy minister, a w innych sprawach - Prezes Rady Ministrów.
Zgodnie ze stanowiskiem reprezentowanym w orzecznictwie sądowo-administracyjnym do skarg i wniosków uregulowanych w Dziale VIII k.p.a. nie ma zastosowania sądowa kontrola administracji publicznej, a skarga jako niedopuszczalna, zgodnie z przepisem art. 58 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, podlega odrzuceniu (zob. postanowienie WSA w Warszawie z dnia 7 grudnia 2004 r., II SAB/Wa 193/04, LEX nr 165916).
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.