Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Sędziowie Sędzia WSA Halina Filipowicz-Kremis, Sędzia WSA Alicja Palus (spr.), Władysław Kulon, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 maja 2020 r. sprawy ze skargi H. S. na bezczynność Burmistrza S. w przedmiocie przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania nieruchomości postanawia: zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.
H. S. (dalej: skarżący) pismem z dnia 3 stycznia 2020 r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę, w której zarzucił Burmistrzowi S. (dalej: organ, organ I instancji) bezczynność w sprawie rozpoznania wniosku złożonego pismem z dnia 13 sierpnia 2018 r. w przedmiocie przywrócenia poprzedniego sposobu zagospodarowania nieruchomości. W dniu
[...] organ wydał decyzję nr [...] umarzającą przedmiotowe postępowanie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Jednocześnie organ wniósł o zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.) do czasu rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny zagadnienia prawnego, które ma bezpośredni wpływ na wynik niniejszego postępowania. Organ zauważył, że złożenie przez skarżącego skargi na bezczynność miało miejsce już po wydaniu w sprawie decyzji administracyjnej. Decyzja ta uzyskała status ostatecznej jeszcze przed złożeniem przez skarżącego skargi w sprawie zarzucanej organowi bezczynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu zważył, co następuje:
Zgodnie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Zauważyć należy, że w niniejszej sprawie skarżący złożył skargę na bezczynność organu już po wydaniu przez organ I instancji decyzji, od której nie wniósł odwołania i która stała się ostateczna. Kwestia możliwości merytorycznego rozpoznania skargi na bezczynność organów administracji publicznej po zakończeniu postępowania i wydaniu ostatecznej decyzji stanowi zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia
8 października 2019 r. sygn. akt II OSK 1117/9 na podstawie art. 187 § 1 p.p.s.a. postanowił przedstawić składowi siedmiu sędziów NSA do rozstrzygnięcia następujące zagadnienie prawne: "Czy wniesienie skargi na bezczynność po zakończeniu postępowania i wydaniu ostatecznej decyzji stanowi przeszkodę w merytorycznym rozpoznaniu takiej skargi przez sąd administracyjny w zakresie rozstrzygnięcia na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi?".
Nie budzi wątpliwości, że uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie o sygn. akt II OSK 1117/19, ma znaczenie dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy sądowoadministracyjnej, w której również skarżący zarzucił organowi
I instancji bezczynność już po wydaniu w sprawie ostatecznej decyzji.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu działając na podstawie art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.