Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Mieczysław Górkiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na przewlekłość prowadzenia postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: odrzucić skargę.
W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania o sygn. akt IF.VBK3.7724-12/10 przez Wojewodę D., żądając zobowiązania organu do ustalenia odszkodowania za szkodę jaką poniósł w następstwie wydania przez ten organ decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego. Z uzasadnienia skargi wynika, że skarżący wniósł w dniu 13 grudnia 2011 r. zażalenie w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. jedn. z 2013 r., Dz. U. poz. 267) ale dotyczyło ono bezczynność organu w tym zakresie.
W dniu 3 kwietnia 2013 r. doręczono pełnomocnikowi skarżącego wezwanie, w którym Sąd zobowiązał skarżącego aby w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi uiścił wpis sądowy od skargi w wysokości 100 zł. Wyznaczony termin upływał w dniu 10 kwietnia 2013 r.. Pełnomocnik skarżącego w piśmie z dnia 8 kwietnia 2013 r. oświadczył, że "załącza potwierdzenie uiszczenia w dniu 9 listopada 2012 r. opłaty od skargi na bezczynność organu". Skarżący dotychczas nie uiścił należnego wpisu sądowego od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - zwanej dalej u.p.s.a. (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Powołany przepis statuuje zasadę pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej.
Organ administracji zobowiązany jest do załatwienia sprawy w terminie prawem przewidzianym. Jeśli rozpatrzenie sprawy przeciąga się w sposób nieuzasadniony, wówczas mamy do czynienia z prawną przewlekłością prowadzenia postępowania. Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje w takim wypadku możliwość podjęcia określonych działań dyscyplinujących organ do załatwienia sprawy. Zgodnie z treścią art. 37 § 1 k.p.a. na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia. Wniesienie skargi do sądu na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ jest możliwe wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 k.p.a., ponieważ zażalenie, o którym mowa w tym przepisie, jest równoznaczne ze środkiem zaskarżania w rozumieniu art. 52 § 1 p.p.s.a.
Przypomnieć należy, iż skarżący złożył w jednym piśmie dwie skargi, które zostały przez Sąd zrejestrowane pod dwiema różnymi sygnaturami, tj. niniejsza sprawa dotyczy skargi na przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania, a postępowanie ze skargi na bezczynność organu otrzymało sygnaturę akt II SAB/Wr 23/13. W każdej z tych spraw z osobna skarżący miał obowiązek zachować wymagane przez przepisy warunki do wniesienia skargi (m.in. wyczerpać środki zaskarżenia przed wniesieniem skargi) oraz uiścić odrębnie wpis sądowy od skargi.
Z akt sprawy wynika, że skarżący co prawda wniósł w dniu 13 grudnia 2011 r. do organu wyższego stopnia zażalenie w trybie art. 37 § 1 k.p.a., ale bezsprzecznie złożone ono zostało na bezczynność organu, a nie na przewlekłe prowadzenie przez niego postępowania. W tym stanie rzeczy niespełnienie przez skarżącego warunku określonego w art. 52 § 1 p.p.s.a. powoduje, że jego skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.,
Nadto zgodnie z art. 219 § 1 w zw. z art. 230 § 1 p.p.s.a. wnoszący pismo wszczynające postępowanie jest zobowiązany do uiszczenia wpisu sądowego. W przypadku nie uiszczenia należnego wpisu sądowego od skargi nie jest możliwe nadanie skardze dalszego biegu i wyznacza się wówczas skarżącemu termin do usunięcia tego braku. Bezskuteczny upływ wyznaczonego terminie obliguje Sąd do odrzucenia skargi (art. 220 § 3 powołanej ustawy). Skarżący wezwany do uiszczenia wpisu od skargi odmówił twierdząc, że składając ją w dniu 9 listopada 2012 r. uiścił stosowną opłatę. Z samej już jednak treści pisma skarżącego z dnia 8 kwietnia 2013 r., jak również z tytułu dokonanej w dniu 9 listopada 2012 r. operacji przelewu wynika, że wniesiona opłata w wysokości 100 zł dotyczy tylko skargi mającej za przedmiot bezczynność organu (tj. sprawy o sygn. akt II SAB/Wr 23/13). Oprócz uiszczenia powyższej kwoty skarżący nie wniósł na rachunek bankowy Sądu innych opłat, które można byłoby ewentualnie uwzględnić na poczet wpisu od niniejszej skargi.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.