Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w dniu 29 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Cz.G. na bezczynność Starosty Powiatowego w K.G. w przedmiocie wydania mapy geodezyjnej i rejestru gruntów postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia 22 lipca 2009 r. Cz.G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Starosty Powiatowego w K.G., domagając zobowiązania organu do wydania mapy geodezyjnej i rejestru gruntów od 1956 r. wraz z zaznaczonymi zmianami działek o obecnym numerze 111 i 46/2, położonych w P..
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału III z dnia 28 sierpnia 2009 r. (sygn. akt IIISAB/Wr 26/09) wezwano skarżącego i organ do oświadczenia, czy Cz.G. złożył zażalenie na bezczynność w trybie art. 37 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego do organu wyższego stopnia.
W odpowiedzi na powyższe wezwanie, pismem z dnia 10 września 2009 r., skarżący oświadczył, że złożył zażalenie na bezczynność w trybie art. 37 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego do organu wyższego stopnia, na dowód czego nadesłał kserokopię odwołania skierowanego do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G..
Organ zaś w odpowiedzi na wezwanie wskazał, że skarżący nie złożył zażalenia na bezczynność w trybie art. 37 § 1 k.p.a. do organu wyższego stopnia.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 15 października 2009 r. sprawa ze skargi Cz.G. została przekazana według właściwości do Wydziału II i zarejestrowana pod sygn. akt IISAB/Wr 53/09.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia przewidziany w ustawie (§ 2 art. 52).
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest bezczynność Starosty Powiatowego w K.G..
Stosownie do treści art. 37 § 1 kodeksu postępowania administracyjnego w razie nie załatwienia sprawy w terminie stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia. Zgodnie zaś z art. 17 pkt 1 k.p.a. organami wyższego stopnia w rozumieniu kodeksu są w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego - samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej.
Uwzględniając powyższe przepisy należy wskazać, że warunkiem skutecznego wniesienia skargi na bezczynność w niniejszej sprawie było wyczerpanie środków zaskarżenia poprzez złożenie uprzednio przez skarżącego zażalenia na bezczynność organu, którego bezczynności dotyczy skarga, do organu wyższego stopnia (w trybie art. 37 k.p.a.).
Ze skargi, odpowiedzi udzieloną przez organ jak i akt administracyjnych sprawy wynika, że skarżący nie wniósł zażalenia na bezczynność Starosty Powiatowego w K.G. do organu administracji publicznej wyższego stopnia, w konsekwencji czego zażalenie to zostałoby rozpoznane przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego. Zatem w niniejszej sprawie strona skarżąca tego trybu nie wyczerpała.
Wprawdzie do pisma z dnia 10 września 2009 r. skarżący nadesłał - w jego mniemaniu żądane zażalenie - jednakże nie stanowi ono zażalenia wniesionego w trybie art. 37 k.p.a.. Jest to bowiem odwołanie wniesione przez Cz.G. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J.G. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy L. z dnia 18 lutego 2009r. Nr [...] w sprawie wymiaru podatku rolnego oraz podatku od nieruchomości za rok 2009.
Mając na uwadze powyższe oraz treść art. 58 § 1 pkt 6 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd odrzucił skargę jako niedopuszczalną.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji postanowienia.