Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym we Wrocławiu Michał Kazek po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II wniosku strony skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A. B. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Skarżąca A. B. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu tego żądania wskazała, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, utrzymuje się z emerytury w kwocie 1.400 zł i jest przewlekle chora oraz inwalidką I i II grupy. Jest właścicielką udziału (4/6) w prawie własności mieszkania o powierzchni 45,54 m². Do swoich zobowiązań i stałych wydatków zaliczyła czynsz w kwocie 350 zł, opłatę za energię - około 100 zł, opłatę za telefon - 30 zł, opłatę za wodę - około 30 zł, opłatę za gaz - około 200 zł opłatę za telewizję kablową - 15 zł oraz koszty leczenia.
Z akt sprawy wynika, że dwukrotnie, w dniu 21 i 29 grudnia 2017 r. podjęto próbę doręczenia stronie skarżącej, na adres wskazany przez nią do korespondencji, przesyłki listowej zawierającej wezwanie do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez przedłożenie w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia pisma, pod rygorem rozpoznania wniosku na podstawie akt sprawy, dodatkowych informacji i dokumentów źródłowych dotyczących sytuacji materialnej i rodzinnej. Informację o pozostawieniu przesyłki sądowej w placówce pocztowej pozostawiono w oddawczej skrzynce pocztowej strony. Niepodjętą sądową przesyłkę pocztową, zawierającą ww. wezwanie w dniu 8 stycznia 2018 r. zwrócono do Sądu.
Z akt sprawy wynika, że skarżąca nie zareagowała na to wezwanie.
W sprawie zważono, co następuje.
Stosownie do art. 245 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowa-niu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity w Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 2), natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego (§ 3). W przypadku osób fizycznych prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1) Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi), a w zakresie częściowym - gdy osoba ta wykaże, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2) cyt. wyżej przepisu).
Wyżej powołane unormowania winny być odczytywane w kontekście treści art. 199 ustawy procesowej, zgodnie z którym strony ponoszą koszty postępowania zwią-zane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Nale-ży zatem przyjąć, iż zwolnienie z obowiązku uiszczenia tych kosztów stanowi wyjątek od reguły wykonania przez stronę tego obowiązku, który sprzyja rozwadze w wyborze sądowej drogi i sposobu dochodzenia swoich praw. W konsekwencji przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi określające przesłanki przyznania prawa pomocy nie mogą być interpretowane według reguł wykładni rozszerzającej. Nadto zastosowanie przez ustawodawcę wskazanej wyżej formuły uregulowania instytucji prawa pomocy obliguje wnioskodawcę do zachowania szczególnej staranności przy wykazywaniu, a nie - jak tego chce wnioskodawca - składaniu oświadczeń o istnieniu podstaw, które uzasadniają jego żądanie.