Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Anna Moskała Sędziowie Sędzia WSA - Maciej Guziński Sędzia WSA - Jerzy Strzebińczyk (sprawozdawca) Protokolant Monika Mikołajczyk po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 6 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi D. W. i M. W., M. W. i J. W. na bezczynność Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa we W. (obecnie - Agencja Nieruchomości Rolnych - Oddział Terenowy we W.) oraz Burmistrza Gminy T. w przedmiocie rozgraniczenia nieruchomości postanawia: I. odrzucić skargę; II. zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adwokata S. K. 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa i 80/100 złotego) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej.
We wniosku adresowanym do Burmistrza Miasta i Gminy w T. (data wpływu do organu - [...].) D. i M. W. zawarli prośbę "o rozgraniczenie z urzędu działki nr [...] w N. D. z nieruchomością zabudowaną na działce nr [...] i [...] w N. D. gmina T.".
W odpowiedzi z dnia [...] strony zostały poinformowane o tym, iż brak jest podstaw do wszczęcia z urzędu żądanego postępowania rozgraniczeniowego albowiem nie zachodzą przesłanki określone w art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 - Prawo geodezyjne i kartograficzne. Odpowiedź zawierała dodatkową sugestię o możliwości wszczęcia takiego postępowania na wniosek zainteresowanych i na ich koszt.
Po otrzymaniu takiej odpowiedzi D. i M. W. (a także M.W. i J. W.) podjęli szeroką korespondencję z różnymi organami i instytucjami (oprócz korespondencji z Burmistrzem, także z Radą Gminy T., z Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa we W., ze Starostwem Powiatowym w T., z organami nadzoru budowlanego, z organami nadzoru geodezyjnego i kartograficznego oraz z prokuraturą).
D., M., J. i M. W. wnieśli następnie skargę (datowaną na dzień [...]) do Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we W., w której wskazali jako stronę przeciwną aż trzy podmioty: "Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa we W.", "Starostwo Powiatowe w T." i "Urząd Miasta i Gminy w T.". W dodatkowych pismach (zwłaszcza w tych z dni: [...] i [...] oraz [...]) skarżący doprecyzowali przedmiot skargi. Wyjaśnili mianowicie, że skarga dotyczy bezczynności wszystkich wskazanych przez nich podmiotów w sprawie wydania decyzji o rozgraniczenie działek o numerach [...] i [...], z działką o numerze [...] (wszystkie działki położone są na obszarze miejscowości N. D.). Z uzasadnień wszystkich pism, w których skarżący wymienili wiele przepisów różnych aktów prawnych, które to przepisy - w ich ocenie - zostały naruszone przez organy, wynika, że podstawową przyczyną żądania rozgraniczenia jest przekonanie o tym, iż kupione od Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa we W. działki Nr [...] i [...] mają w rzeczywistości mniejszą powierzchnię (o około 10 arów, jak twierdzą skarżący).
Prawomocnym już postanowieniem z dnia [...] (sygn. [...]) Wojewódzki Sąd Administracyjny we W. - właściwy do rozpoznania skargi po reformie sądownictwa administracyjnego wprowadzonej w dniu [...] - odrzucił skargę D., M., J. i M. W. w odniesieniu do Starosty Powiatowego w T. W momencie wydawania tamtego orzeczenia Sąd nie dysponował jeszcze odpowiedziami na skargę dwóch pozostałych podmiotów wskazanych przez skarżących jako strona przeciwna.
W odpowiedzi na skargę, zawartej w piśmie z dnia [...] (k. 67 w I tomie akt sądowych) Agencja Nieruchomości Rolnych - Oddział Terenowy we W. (prawny następca Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa we W.), przedstawiła działania podjęte w związku z licznymi interwencjami skarżących.
Natomiast Burmistrz Gminy T. wniósł o odrzucenie skargi, nie dopatrując się - w świetle podjętych własnych starań - bezczynności w załatwieniu pierwotnego wniosku stron, który wpłynął do organu w dniu [...] (odpowiedź tego organu na skargę, datowana na dzień [...]. - k. 123 w I tomie akt sądowych).