Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący asesor WSA Katarzyna Korycka po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku Stowarzyszenia [...] w [...] o wymierzenie Rektorowi Wyższej Szkoły [...] w [...] grzywny postanawia 1. wymierzyć Rektorowi Wyższej Szkoły [...] w [...] grzywnę w wysokości 1200 zł (tysiąc dwieście złotych); 2. zasądzić od Rektora Wyższej Szkoły [...] w [...] na rzecz Stowarzyszenia [...] w [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 12 kwietnia 2017 r. Stowarzyszenie [...] w [...], dalej skarżący, na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. z 2016r. poz. 718 ze zm.), dalej p.p.s.a., złożył w tut. Sądzie wniosek o wymierzenie Wyższej Szkole [...] w [...] grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność tego organu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Powyższa sprawa zarejestrowana została w tutejszym Sądzie pod sygnaturą II SO/Bd 9/17.
W uzasadnieniu wniosku podał, że w dniu 13 lipca 2016 r. Stowarzyszenie wysłało skargę na bezczynność Wyższej Szkoły [...] w [...], która nie została przekazana do Sądu.
W odpowiedzi na wniosek, w piśmie z dnia 21 sierpnia 2017 r., organ podkreślił, że adresatem wniosku o wymierzenie grzywny jest Wyższa Szkoła [...] w [...], która nie ma statusu organu, o którym mowa w art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, a tym samym nie ma podstaw normatywnych do orzeczenia wobec tego podmiotu kary grzywny, co czyni rzeczony wniosek bezprzedmiotowym.
Uznając wniosek skarżącego o wymierzenie grzywny za zasadny, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 14 września 2017 r. sygn. akt II SO/Bd 9/17 wymierzył Wyższej Szkole [...] w [...] grzywnę w wysokości 1000 zł oraz zasądził od ww. Szkoły na rzecz skarżącego Stowarzyszenia kwotę 100 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z dnia 1 października 2018 r. Stowarzyszenie [...] w [...] wystąpiło z ponownym wnioskiem o wymierzenie Rektorowi Wyższej Szkoły [...] w [...] grzywny za nieprzekazanie skargi na bezczynność tegoż organu z dnia 13 lipca 2016 r.
W odpowiedzi na wniosek, w piśmie z dnia 29 października 2018r., organ wyjaśnił, że korespondencja zawierająca skargę na bezczynność ze względu na obowiązującą instrukcję kancelaryjną nie została w ogóle otwarta i została przekazana bezpośrednio do archiwum. Dopiero po wymierzeniu pierwszej grzywny odszukano korespondencję zawierającą skargę na bezczynność, która miała zostać niezwłocznie wysłana do Sądu.
Sądowi z urzędu wiadomym jest, że skarga Stowarzyszenia [...] w [...] na bezczynność Rektora Wyższej Szkoły [...] w [...] została przekazana do Sądu przy piśmie z dnia 29 października 2018 r. i zarejestrowana pod sygnaturą II SAB/Bd 104/18. Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w punkcie pierwszym zobowiązał Rektora Wyższej Szkoły [...] w [...] do rozpatrzenia wniosku Stowarzyszenia [...] w [...] z dnia 7 czerwca 2016 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy, w punkcie drugim stwierdził, że podmiot zobowiązany dopuścił się bezczynności, która miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz w punkcie trzecim zasądził od Wyższej Szkoły [...] w [...] na rzecz Stowarzyszenia [...] w [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek o wymierzenie grzywny jest uzasadniony.