Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak po rozpoznaniu w dniu 30 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. A. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi J. A. o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w B. postanawia zwolnić skarżącego od kosztów sądowych.
J. A. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wniosek o wymierzenie grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w B.
W odpowiedzi na wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi, skarżący złożył zażalenie, oddalone postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lipca 2012r., wydanym w sprawie I OZ 494/12.
Następnie, skarżący wezwany został do wykonania zarządzenia wzywającego go do uiszczenia wpisu. Zażalenie na to postanowienie odrzucone zostało postanowieniem tut. sądu z dnia 24 sierpnia 2012r.
W dniu 19 września 2012r. skarżący złożył wypełniony formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. Jak wynika z treści formularza, skarżący prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, osiągając miesięczny dochód w kwocie [...] zł. Skarżący wskazał przy tym, że nie posiada żadnego innego majątku.
Postanowieniem Referendarza sądowego z dnia 26 września 2012r. skarżącemu, zgodnie z jego wnioskiem, przyznane zostało prawo pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Od powyższego postanowienia J. A. wniósł w dniu 24 października 2012r. sprzeciw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. jedn. Dz. U. Nr z 2012r. poz. 270, dalej powoływanej jako "p.p.s.a."), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez Sąd na posiedzeniu niejawnym.
Na wstępie należy zauważyć, iż przesłanki przyznania przez Sąd prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie całkowitym określono w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., zgodnie, z którym przyznanie tego przywileju w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania, w zakresie natomiast częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, o czym stanowi art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.
Powołany przepis nie pozostawia wątpliwości co do tego, iż inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki pozytywne do uwzględnienia wniosku, spoczywa na zainteresowanym. To strona bowiem powinna we wniosku wykazać, że istnieje przesłanka pozytywna dla przyznania prawa pomocy. Wniosek o przyznanie prawa pomocy powinien być sporządzony rzetelnie i powinny w nim się znaleźć wszelkie informacje niezbędne do oceny sytuacji majątkowej wnioskodawcy. Rozstrzygnięcie Sądu w tej kwestii zależy od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę w tym zakresie.
Postanowieniem z dnia 26 września 2012r. Referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym, zgodnie z wnioskiem skarżącego, bowiem przemawiały za tym okoliczności wskazane w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Zgodnie z twierdzeniem skarżącego, prowadzi on jednoosobowe gospodarstwo domowe, osiągając miesięczny dochód ze świadczenia [...] w kwocie [...] zł, przy czym wskazana kwota, z uwagi na opłaty urzędowe i [...], pomniejszona została do kwoty [...]zł netto. Skarżący wskazał przy tym, że nie posiada żadnego innego majątku.
Przedstawiona przez skarżącego sytuacja majątkowa uzasadnia, z uwagi na jego niski dochód, przyznanie prawa pomocy zgodnie z wnioskiem skarżącego, bowiem skarżący wykazał, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, co jest warunkiem przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, którego domagał się skarżący.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.