Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w dniu 18 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia A. Z. na postanowienie Sądu z dnia 9 lipca 2014 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia w sprawie ze skargi A. Z. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w sprawie budowy budynku gospodarczego p o s t a n a w i a: uwzględnić zażalenie A. Z. z dnia 28 lipca 2014 r. i uchylić postanowienie tutejszego sądu z dnia 9 lipca 2014 r. w przedmiocie odrzucenia zażalenia;
Postanowieniem z dnia 9 lipca 2014 r. tutejszy sąd odrzucił zażalenie A. Z. na postanowienie z dnia 12 maja 2014 r. w przedmiocie oddalenia wniosku o wyłączenie sędziów i referendarzy orzekających WSA w Olsztynie od rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie II SAB/Ol 94/12. Zdaniem sądu zażalenie było spóźnione, bowiem odpis postanowienia z dnia 12 maja 2014 r. został doręczony A. Z. w dniu 9 czerwca 2014 r., a zatem powinien on złożyć zażalenie najpóźniej do dnia 16 czerwca 2014 r. tymczasem uczynił to w dniu 17 czerwca 2014 r.
A. Z. złożył w ustawowym terminie zażalenie na postanowienie z dnia 9 lipca 2014 r. zarzucając błąd w ustaleniach daty nadania zażalenia na postanowienie z dnia 12 maja 2014 r. Przewodniczący Wydziału zarządzeniem z dnia 31 lipca 2014 r. wezwał żalącego się do nadesłania jednego odpisu zażalenia - w terminie 7 dni pod rygorem jego odrzucenia (k. 59). Żalący się nie złożył wymaganego odpisu kwestionując taki obowiązek (k. 66).
Jednocześnie w międzyczasie celem wyjaśnienia rzeczywistej daty nadania zażalenia na postanowienie z dnia 12 maja 2014 r. - wystąpiono do doręczyciela o taką informację. Uzyskano odpowiedź, że przesyłka została nadana w dniu
16 czerwca 2014 r. (k. 64).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie podlega uwzględnieniu.
Zgodnie z przepisem art. 195 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a., jeżeli zażalenie zarzuca nieważność postępowania lub jest oczywiście uzasadnione, wojewódzki sąd administracyjny, który wydał zaskarżone postanowienie, może na posiedzeniu niejawnym, nie przesyłając akt Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu, uchylić zaskarżone postanowienie i w miarę potrzeby sprawę rozpoznać na nowo. Od ponownie wydanego postanowienia przysługują środki odwoławcze na zasadach ogólnych.
Jak wynika z poczynionych ustaleń, żalący się trafnie zarzucił błędne ustalenie, iż jego zażalenie na postanowienie z dnia 12 maja 2014 r. było o jeden dzień spóźnione. Z uzyskanych od doręczyciela informacji wynika bowiem, że przedmiotowe zażalenie zostało wniesione nie - jak pierwotnie ustalono na podstawie pieczątki na kopercie - w dniu 17 czerwca 2014 r. (jeden dzień po terminie), ale w dniu 16 czerwca 2014 r. (w terminie). Stąd też zażalenie na postanowienie z dnia 9 lipca 2014 r. należało ocenić jako oczywiście uzasadnione i postanowienie to uchylić w trybie art. 195 § 2 p.p.s.a.
Na przeszkodzie zastosowaniu ostatnio wskazanego przepisu nie mogła stać okoliczność nieuzupełnienia braku formalnego zażalenia na postanowienie z dnia
26 czerwca 2014 r. w postaci niedołączenia przez stronę jednego jego odpisu. Zgodzić się bowiem należy z oceną NSA zawartą w postanowieniu z dnia 6 stycznia 2010 r. w sprawie II GZ 318/09, że obowiązek doręczenia odpisu zażalenia pozostałym stronom, o którym mowa w art. 195 § 1 p.p.s.a., powstaje dopiero wówczas, gdy sąd I instancji nie znajdzie podstaw do zastosowania art. 195 § 2 p.p.s.a. (orzeczenie dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl, powoływanej dalej w skrócie jako CBOSA).
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 195 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.