Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Jaroszewska po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku L. C. o wymierzenie grzywny Zarządowi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. z powodu nieprzekazania skargi na bezczynność w sprawie udostępnienia informacji publicznej postanawia 1/ wymierzyć grzywnę A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. w wysokości 100 zł (sto złotych); 2/ zasądzić od A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. na rzecz wnioskodawcy L. C. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
L. C. wniósł w dniu 10 listopada 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniosek o wymierzenie Zarządowi Zakładu Gospodarki Komunalnej w R. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. grzywny w wysokości 500 zł, za nieterminowe przekazanie skargi do sądu z naruszeniem art. 21 ustawy o dostępie do informacji publicznej oraz o zasądzenie kosztów postępowania.
Do wniosku dołączono odpis skargi na bezczynność Zarządu Zakładu Gospodarki Komunalnej w R. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w R. w sprawie udostępnienia informacji publicznej, z datą 27 maja 2015 r. Jak wynika z uzasadnienia wniosku, skarga została nadana na pocztę za pośrednictwem podmiotu zobowiązanego w dniu 15 października 2015 r. i odebrana w dniu 16 października 2015 r. Termin przekazania skargi upłynął w dniu 31 października 2015 r. i do dnia wniesienia złożenia niniejszego wniosku skarga nie została przekazana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku.
Wnioskodawca powołuje się na obowiązki organu wynikające z art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Żądanie wymierzenia grzywny opiera na treści art. 55 § 1 tej ustawy. Wskazuje, że właściwym terminem dla przekazania skargi w sprawie bezczynności w udostępnieniu informacji publicznej jest termin 15 dni, co wynika z treści art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.).
W odpowiedzi na wniosek reprezentujący stronę przeciwną pełnomocnik procesowy wniósł o jego oddalenie. Wyjaśnił, że skarga przekazana została do sądu w terminie wynikającym z art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, to jest w terminie trzydziestu dni od jej wniesienia. Potwierdził, że termin 15 dni nie został dotrzymany, powołując się na przyczyny obiektywne, gdyż spółka musiała dokonać analizy żądań skarżącego celem ewentualnie zastosowania procedury autokontroli. Przekroczenie terminu było kilkudniowe i nie wiązało się ze złą wolą zarządu spółki. Nadto wskazał, że terminy wynikające z art. 21 ustawy o dostępie do informacji publicznej mają charakter instrukcyjny, powołując się na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 stycznia 2011 r., sygn. akt I OPP 11/11, tak więc nieprzekazanie skargi w tym terminie nie musi skutkować wymierzeniem grzywny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Wniosek o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie do sądu skargi w sprawie udostępnienia informacji publicznej podlegał uwzględnieniu.
Jak wynika z treści art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
W razie niezastosowania się do obowiązku przekazania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie wynikającym z przywołanego przepisu, sąd na wniosek skarżącego może, na podstawie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzec o wymierzeniu organowi grzywny do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów (art. 154 § 6 tej ustawy).