Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze wniosku M. S. o wymierzenie grzywny Burmistrzowi Miasta i Gminy za nieprzekazanie skargi dotyczącej bezczynności w sprawie udzielenia informacji publicznej postanawia: 1. wymierzyć Burmistrzowi Miasta i Gminy grzywnę w wysokości 1000 (jeden tysiąc) złotych, 2. zasądzić od Burmistrza Miasta i Gminy na rzecz M. S. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Pismem z 21 stycznia 2015 r. pełnomocnik M. S. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o wymierzenie Burmistrzowi grzywny na podstawie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za nieprzekazanie Sądowi skargi na bezczynność Burmistrza wniesionej 6 listopada 2014 r., dotyczącej udostępnienia informacji publicznej.
W odpowiedzi na wniosek Wójt wniósł o jej oddalenie wskazując, że 12 listopada 2014 r. udzielił wyczerpującej odpowiedzi na złożony wniosek o udostępnienie informacji publicznej, tym samym wniosek o wymierzenie grzywny za nieprzekazanie skargi oraz samą skargę należy uznać za bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U.z 2013 r., poz. 270 z późn. zm.) - powoływanej dalej jako P.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. Z kolei przepis art. 54 § 2 P.p.s.a. obliguje organ do przekazania skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia. Przy czym, mając na uwadze charakter prawa dostępu do informacji publicznej jako publicznego prawa podmiotowego (art. 61 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej), ustawodawca w art. 21 pkt 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) zwiększył gwarancje procesowe nadania biegu sprawie i skrócił przewidziany w art. 54 § 2 P.p.s.a. termin do 15 dni.
Wniosek o wymierzenie grzywny rozpatrywany w niniejszej sprawie dotyczy nieterminowego wykonania obowiązku przekazania do Sądu skargi wraz z odpowiedzią na skargę i aktami w sprawie bezczynności organu w zakresie dostępu do informacji publicznej, a więc ustalenia terminowości wykonania tego obowiązku należy dokonać mając na względzie termin piętnastodniowy.
W myśl zaś art. 55 § 1 P.p.s.a. w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy, czyli do wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów.
Oznacza to, że przewidziany w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej obowiązek przekazania sądowi akt sprawy i odpowiedzi na skargę, poza nadzwyczajnym przypadkiem wymienionym w art. 54 § 3 P.p.s.a., ma charakter bezwzględny. W konsekwencji organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi musi w taki sposób wykonać nałożony na niego obowiązek przekazania powyższych dokumentów Sądowi, aby w sytuacji, gdy skarżący skorzysta z przyznanego mu na mocy art. 55 § 1 P.p.s.a. uprawnienia, móc skutecznie udowodnić dochowanie ustawowego terminu. Musi przy tym przekazać dokładnie te dokumenty, które wymieniono zarówno w treści art. 54 § 2 P.p.s.a., jak i w art. 21 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.