Starszy Referendarz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie Renata Ranicka po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. N. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie wniosku M. N. w przedmiocie przyznania prawa pomocy p o s t a n a w i a I) zwolnić skarżąca M. N. od kosztów sądowych II) ustanowić dla skarżącej M. N. radcę prawnego, którego wyznaczy Okręgowa Izba Radców Prawnych w K.
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wpłynął wniosek M. N. o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego, uzupełniony pismem z dnia 29 października 2018 r., w sprawie przyznania prawa pomocy.
We wniosku skarżąca oświadczyła, iż prowadzi jednoosobowe gospodarstwo.
We wniosku skarżąca nie określiła wysokości miesięcznego dochodu, jego źródła, nie wskazała składników posiadanego majątku ani wysokości koniecznych kosztów miesięcznego utrzymania jakie ponosi. Wskazała , że jej wniosek związany jest z chęcią zaskarżenia uchwały Rady Miasta K. z dnia 11 czerwca 2008 r. w sprawie zasad zbywania lokali mieszkalnych stanowiących własność Gminy Miasta K..
W opinii referendarza informacje przekazane przez skarżącą we wniosku o przyznanie prawa pomocy były niewystarczające do oceny jej rzeczywistej sytuacji majątkowej i finansowej, w związku z czym, działając na zasadzie art. 255 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, pismem z dnia 16 października 2018 r., skarżąca została wezwana do jego uzupełnienia.
W piśmie z dnia 29 października 2018 r., uzupełniającym wniosek skarżąca wyjaśniła, iż nie posiada żadnego majątku ruchomego ani nieruchomości. Mieszka w mieszkaniu stanowiącym własność Gminy Miasta K.. Gospodarstwo domowe prowadzi sama. Jej jedynym dochodem jest świadczenie emerytalne w wysokości [...] zł., nie posiada rachunku bankowego. Korzysta z doraźnej pomocy opieki społecznej w postaci pomocy żywnościowej. Do pisma skarżąca dołączyła plik dokumentów, w tym faktur i rachunków za media, odcinek pobieranego świadczenia emerytalnego, faktury za zakup lekarstw, zaświadczenie o stanie zdrowia, pismo z ZBK w K..
Stosownie do treści art. 245 p.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, które obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu lub w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W przedmiotowej sprawie skarżąca wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Zatem wniosek skarżących należy rozpatrywać w kontekście przesłanek zawartych w art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Zgodnie z wyżej powołanym artykułem przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Celem instytucji prawa pomocy jest zapewnienie prawa do sądu i możliwości obrony swoich racji podmiotom, które znajdują się w sytuacji finansowej uniemożliwiającej poniesienie kosztów z tym związanych. Jest to forma dofinansowania strony postępowania sądowego z budżetu państwa i przez to zwolnienie z obowiązku ponoszenia kosztów postępowania powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie udziału w takim postępowaniu jest rzeczywiście, obiektywnie niemożliwe ( postanowienie NSA z 6 października 2004 r., sygn, akt GZ 71/04, ONSA 2005, Nr 1, poz.8). Zasadność wniosku o przyznanie prawa pomocy rozpatruje się w dwóch aspektach - z jednej strony z uwzględnieniem wysokości obciążeń , jakie strona musi ponieść w konkretnym postępowaniu, a z drugiej zaś z uwzględnieniem jej możliwości finansowych ( por. H. Knysiak - Molczyk, Prawo pomocy w ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, PS 2003, nr 11-12, s.85).
W przedmiotowej sprawie po dokonaniu analizy informacji wynikających z oświadczeń skarżącej jak i przekazanych przez nią dokumentów, referendarz sądowy uznał, iż zachodzą szczególne okoliczności, określone w art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. , pozwalające na skuteczne ubieganie się o przyznanie prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z analizy przedstawionych we wniosku informacji oraz dokumentów wynika, iż miesięczny dochód, z którego utrzymują się skarżąca wynosi [...] zł. Miesięczne wydatki konieczne to kwota 532,70 zł dodatkowo skarżąca ponosi koszty wykupu lekarstw oraz choć nie zadeklarowane, ale oczywiste koszty zakupu żywności i podstawowych artykuł higienicznych np. proszki do prania, mydła. Jak wynika ze złożonych wyjaśnień wskazany dochód w bardzo niskiej wysokości jest jedynym jaki skarżąca posiada. Samodzielnie ponosi wszelkie koszty miesięcznego utrzymania.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 243 § 1, art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ).