Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 grudnia 2011 r. sprawy z wniosku Z. B. o wymierzenie grzywny Kierownikowi Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. postanawia 1. oddalić wniosek o wymierzenie grzywny; 2. przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie adwokatowi M. W. kwotę 295,2 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych, 20/100) uwzględniającą podatek od towarów i usług w wysokości 55,2 zł (pięćdziesiąt pięć złotych, 20/100) - tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne udzielone wnioskodawcy z urzędu.
Z. B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę z dnia 27.04.2011 r. na bezczynność Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. (dalej Agencja ta powoływana jest jako: ARiMR). Zarzucana bezczynność miała polegać na zaniechaniu dokonania przez ten organ czynności w postaci wyrejestrowania [...] i wydania kolczyków [...]. Skarga ta wraz z aktami administracyjnymi sprawy została przesłana przez organ administracji do sądu w dniu 14.06.2011 r. (k. 8 akt sądowych o sygn. II SAB/Kr 61/11), a sprawa zarejestrowana została w dniu 21.06.2011 r. pod powyżej wskazaną sygnaturą.
W dniu 1.07.2011 r. Z. B. nadał na poczcie (k. 7 akt sądowych o sygn. II SO/Kr 8/11) wniosek kierowany do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z żądaniem wymierzenia Kierownikowi Biura Powiatowego ARiMR w T. grzywny za nieprzekazanie do WSA w Krakowie, w ustawowym terminie, skargi z dnia 27.04.2011 r. złożonej za pośrednictwem wymienionego wyżej organu. Wnioskodawca podał, iż skarga ta wpłynęła do Biura Powiatowego ARiMR w dniu 14.05.2011 r. Dodatkowo Z. B. wyjaśnił, że jego skarga z dnia 27.04.2011 r. dotyczyła bezczynności powołanego wyżej organu w przedmiocie zaniechania wyrejestrowania [...] i wydania kolczyków [...]. Nadto Z. B. wskazał, że żąda rozpoznania załączonej do przedmiotowego wniosku skargi na bezczynność z dnia 27 kwietnia 2011 r.
W odpowiedzi na wniosek Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w T. wniósł o jego oddalenie podając, iż skarga Z. B. wpłynęła do organu w dniu 14.05.2011r. Odpowiedź zaś na tę skargę została sporządzona w dniu 13.06.2011 r. Zdaniem Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w T. porównanie dat: wpływu skargi na bezczynność i reakcji organu na tę skargę wskazuje, że dopełniono terminów zawartych w art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W dniu 17.11.2011 r. pełnomocnik wnioskodawcy złożył do akt pismo, w którym podtrzymał wniosek o wymierzenie organowi grzywny. Pełnomocnik zaakcentował, iż skargę Z. B. organ nadał na poczcie dzień po upływie ustawowego terminu o którym mowa w art. 54 § 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Nadto zwrócił uwagę, iż wymagane przez powołany przepis "przekazanie" dokumentów do sądu, nie jest równoznaczne z ich nadaniem w placówce pocztowej albowiem przepis art. 83 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi mówi o oddaniu pisma w polskim urzędzie pocztowym, nie mówi on natomiast o dokumentach. Pismem takim może być wyłącznie odpowiedź na skargę, nie są zaś pismami: skarga oraz akta sprawy. Nadto podkreślił dyscyplinująco-resytrykcyjny charakter grzywny o której mowa w art. 55 § l Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; dalej ustawa powoływana jako p.p.s.a) skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. Organ przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na nią w terminie 30 dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 p.p.s.a.). W myśl zaś art. 55 § 1 p.p.s.a, w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 p.p.s.a, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny.