Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Łodzi w Wydziale II - Agnieszka Grosińska po rozpoznaniu w dniu 11 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R.J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie z wniosku R.J. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] 2016 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych p o s t a n a w i a przyznać wnioskodawcy prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Ł., umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. AG
II SO/Łd 66/16
Uzasadnienie
R.J. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] 2016 r. w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych. Postanowieniem z dnia 23 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi odrzucił wniosek.
W dniu 10 października 2016 r. do tut. Sądu wpłynął, sporządzony na urzędowym formularzu, wniosek R.J. o zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Jak wynika z oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca jest osobą bezrobotną, nieosiągającą żadnych dochodów. Prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe. Utrzymuje się z prac dorywczych i pomocy znajomych i rodziny (kwota ok. 450 zł), oczekuje na przyznanie renty. Wnioskodawca nie zadeklarował posiadania żadnego wartościowego majątku ani dochodów. W uzasadnieniu strona wskazała, że cierpi na cukrzycę, a koszty leków i leczenia to kwota ok. 250 zł miesięcznie. Strona oświadczyła również, że nie zatrudnia i nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem ani radcą prawnym.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.) - dalej p.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Jednocześnie ustawodawca w art. 246 § 1 p.p.s.a. uzależnił przyznanie prawa pomocy od wykazania przez stronę, że nie ma ona środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania (przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym) lub że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym).
Mając na uwadze sytuację rodzinną i materialną przedstawioną przez wnioskodawcę uznać należało, że wniosek zasługuje na uwzględnienie w części dotyczącej ustanowienia pełnomocnika z urzędu. Wnioskodawca nie jest w stanie ponieść kosztów postępowania przed sądem administracyjnym w postaci wynagrodzenia dla pełnomocnika z wyboru. Biorąc bowiem pod uwagę fakt utrzymywania się ze środków pochodzących z pomocy rodzony i prac dorywczych uzasadnione jest, zdaniem referendarza sądowego, przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy w tym zakresie.
Natomiast odnośnie do wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, to zgodnie z art. 249a p.p.s.a., jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się. Jako że skarżący jest zwolniony z obowiązku uiszczania kosztów sądowych w niniejszej sprawie należy stwierdzić, że spełnione zostały przesłanki umorzenia postępowania z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wobec powyższego, na podstawie art. 249a, art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w postanowieniu.
AG