Dnia 3 sierpnia 2016 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rymaszewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 sierpnia 2016 roku sprawy z wniosku S. M. o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. grzywny w trybie art. 55 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi za nieprzekazanie skargi na bezczynność w sprawie dotyczącej legalności i prawidłowości wybudowania i użytkowania sieci wodociągowo-kanalizacyjnej wraz z przyłączami do budynku położonego w B. przy ulicy A 4h postanawia: 1. wymierzyć Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. grzywnę w wysokości 1.000 (jeden tysiąc) złotych; 2. zasądzić od Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. na rzecz S. M. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. A. P.
Pismem z dnia 2 czerwca 2016r. S. M., w oparciu o art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz.U. z 2016r., poz. 718 ze zm.) - dalej powoływanej jako: "P.p.s.a." - wniósł o wymierzenie Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. grzywny za nieprzekazanie skargi z dnia 25 kwietnia 2016r. na bezczynność w sprawie dotyczącej legalności i prawidłowości wybudowania i użytkowania sieci wodociągowo-kanalizacyjnej wraz z przyłączami do budynku położonego w B. przy ulicy A 4h. Ponadto skarżący wniósł o rozpoznanie wniosku na posiedzeniu niejawnym i zasądzenie w trybie art. 200 P.p.s.a. kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu skargi S. M. podniósł, że termin do przekazania skargi sądowi określony w art. 54 § 2 P.p.s.a. upłynął bezskutecznie. W ocenie skarżącego organ nie zajął się złożoną skargą w ogóle.
Na mocy zarządzenia Sędziego z dnia 28 czerwca 2016r. odpis wyżej wymienionego wniosku S. M. został przesłany Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego w B. celem zajęcia stanowiska w prawie w terminie 7 dni. Wezwanie doręczono organowi w dniu 6 lipca 2016r.
W dniu 12 lipca 2016r. organ przekazał do sądu skargę S. M. wskazaną we wniosku wraz z odpowiedzią na skargę. Organ nie ustosunkował się jednak do treści samego wniosku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Na wstępie wskazać należy, że skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 P.p.s.a). Organ przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia (art. 54 § 2 P.p.s.a.). W razie niezastosowania się przez organ do obowiązku przekazania w terminie skargi, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny (art. 55 § 1 P.p.s.a.).
Grzywna, o której mowa w art. 55 § 1 P.p.s.a. ma charakter mieszany, tj. dyscyplinująco-restrykcyjny. Kara finansowa służy zapobieganiu naruszeniom prawa przez organ w przyszłości. Grzywna stanowi bowiem istotną dolegliwość, szczególnie w przypadkach, gdy organ notorycznie nie wywiązuje się z obowiązków wynikających z art. 54 § 2 P.p.s.a. (vide postanowienia NSA: z dnia 4 listopada 2010r. w sprawie I OZ 836/10, z dnia 25 sierpnia 2011r. w sprawie I OZ 597/11, z dnia 23 września 2011r. w sprawie II OZ 790/11 - orzeczenia dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem: https://orzeczenia.nsa.gov.pl). Rolą tej grzywny jest jednocześnie ukaranie organu za jego nieprawidłowe działania. W ten sposób organ ponosi odpowiedzialność za uniemożliwienie albo utrudnienie realizacji prawa do sądu. Sfomułowanie "sąd może orzec o wymierzeniu grzywny", użyte w § 1 powołanego przepisu wskazuje, że wymierzenie grzywny nie jest obligatoryjne i kwestia ta pozostawiona jest uznaniu sądu. Sąd wymierzając organowi grzywnę bierze pod uwagę specyfikę i charakter danej sprawy - może uwzględnić m.in. charakter, pozycję i sytuację organu administracji; przykład, jaki postępowanie tego organu daje innym; wagę uchybienia w świetle standardów państwa prawnego; potrzebę kształtowania autorytetu wymiaru sprawiedliwości w optyce organów; a wreszcie i to, czy wnioskujący o wymierzenie grzywny będzie mógł mieć obiektywne poczucie, że wymierzona grzywna i związana z nią dolegliwość dla organu jest proporcjonalna do negatywnych konsekwencji, jakie wnioskującemu o wymierzenie grzywny przyniosło niedopełnienie przez organ dyspozycji art. 54 § 2 P.p.s.a. (vide postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 stycznia 2014r. sygn. akt I OZ 1259/13, Lex nr 1419496).