II SO/Lu 5/07 P O S T A N O W I E N I E Dnia 9 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Leszczyński po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku S. K. z udziałem Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie rozpoznania skargi na podstawie nadesłanego odpisu w sprawie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie orzeczenia sądu w sprawie II SAB 5/05 p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
W dniu 23 kwietnia 2007 r. S. K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie wniosek o rozpoznanie w oparciu o unormowanie art. 55 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej "ppsa") skargi na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego na podstawie załączonego do wniosku jej odpisu.
Wniosek powyższy S. K. uzasadnił tym, że mimo ukarania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego grzywną nie przekazał on akt sprawy.
Z dołączonej do wniosku skargi wynika, że S. K. na podstawie art. 154 § 1 ppsa żąda ukarania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego karą grzywny. W uzasadnieniu skargi podniesiono, że z decyzji Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [..]. wynika, iż Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego od dwu lat podejmuje działania pozorne tak, aby faktycznie nie wykonać wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 marca 2005 r. wydanego w sprawie o sygn. akt II SAB/Lu 5/05, które to działanie stanowi obrazę Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do unormowania art. 55 § 2 ppsa jeżeli organ nie przekazał sądowi skargi mimo wymierzenia grzywny, sąd może na żądanie skarżącego rozpoznać sprawę na podstawie nadesłanego odpisu skargi, gdy stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie budzi uzasadnionych wątpliwości. Aby sąd mógł rozpoznać sprawę na podstawie odpisu skargi wniosek w tym zakresie musi być wniesiony po wymierzeniu organowi administracji grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na nią w terminie trzydziestu dni od dnia wniesienia skargi oraz stan faktyczny i prawny przedstawiony w skardze nie może budzić wątpliwości. Przy czym jeżeli chodzi o przesłankę wymierzenia organowi grzywny nie wystarcza jedynie wydanie postanowienia wymierzającego grzywnę, ale postanowienie wymierzające grzywnę musi być prawomocne. Jedynie bowiem w przypadku prawomocności tego postanowienia, to jest, gdy nie wniesiono od niego środka odwoławczego bądź, gdy wniesiony środek odwoławczy został oddalany można mówić o skutecznym wymierzeniu grzywny.
S. K. wniósł o rozpoznanie sprawy na podstawie odpisu skargi po wydaniu w sprawie o sygn. akt II SO/Lu 4/07 w dniu 23 marca 2007 r. postanowienia wymierzającego grzywnę Powiatowemu Inspektorowi Nadzoru Budowlanego za nie przekazanie jego skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na nie jednak przed rozpoznaniem skargi kasacyjnej, którą od postanowienia z dnia 23 marca 2007 r. wniósł Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego . Z tego względu nie można przyjąć, aby S. K. wniósł o rozpoznanie skargi na podstawie nadesłanego odpisu po wymierzeniu grzywny, gdyż postanowienie w tym zakresie jest nieprawomocne.
Ponadto zgodnie z art. 154 § 1 ppsa skargę o wymierzenie organowi grzywny w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona może wnieść po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy. Z odpisu skargi dołączonego przez S. K. do rozpoznawanego w niniejszej sprawie wniosku nie wynika, aby wystąpił on przed złożeniem wniosku o rozpoznanie skargi na podstawie jej odpisu do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z pisemnym wezwaniem do wykonania wyroku zapadłego w sprawie o sygn. akt II SAB/Lu 5/05. Dlatego też nie można przyjąć, aby stan faktyczny przedstawiony w odpisie skargi nie budził wątpliwości.
Uwzględniając powyższe składniki oceny, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, w kontekście poczynionych rozważań nie mógł uwzględnić wniosku S. K. o rozpoznanie skargi na podstawie jej odpisu stwierdzając, że niespełnione zostały przesłanki do jego uwzględnienia unormowane w art. 55 § 2 ppsa. W związku z tym Wojewódzkie Sąd Administracyjny w Lublinie, na podstawie art. 151 w zw. z art. 166 ppsa i art. 55 § 2 ppsa orzekł jak w sentencji postanowienia.