Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku T. W. o wymierzenie grzywny Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za nieprzekazanie Sądowi skargi na bezczynność tego organu p o s t a n a w i a oddalić wniosek.
T. W. złożyła wniosek o wymierzenie grzywny Kierownikowi Ośrodka Pomocy Społecznej za nieprzekazanie do Sądu skargi złożonej w organie w dniu 18 maja 2006r. "na niewydanie orzeczenia".
Z akt sprawy wynika, że wskazana skarga dotyczyła wniosku o pomoc na leczenie z dnia 10 stycznia 2006r. skierowanego do "Ugops N - ce".
W odpowiedzi na wniosek organ I instancji wniósł o jego oddalenie wyjaśniając, że wniosek został rozpoznany decyzją z dnia [..]., a Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając zażalenie na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej polegającą na nierozpoznaniu tego wniosku wydało postanowienie z dnia [..]. stwierdzające, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie uwzględnił wniosek T. W. i postanowieniem z dnia 13 września 2006r., II SO/Lu 22/06 wymierzył organowi I instancji grzywnę w wysokości 500zł, ustalając, że organ istotnie nie przekazał sądowi skargi z dnia 18 maja 2006r., a wydanie przez organ decyzji rozstrzygającej wniosek z dnia [..]., a także rozpoznanie zażalenia na bezczynność przez Kolegium nie zwalniały organu z obowiązku przekazania sądowi skargi na bezczynność zgodnie z art. 54§2 ustawy-Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Rozstrzygnięcia tego nie podzielił Naczelny Sąd Administracyjny, który wskutek skargi kasacyjnej Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej postanowieniem z dnia 13 grudnia 2006r., sygn. akt I OSK 1834/06 uchylił postanowienie sądu I instancji stwierdzając, że w świetle art. 54§2 cyt. ustawy organ ma obowiązek przekazać sądowi skargę wraz z odpowiedzią i aktami sprawy tylko wówczas, gdy nie ma wątpliwości, że pismo strony jest skargą skierowaną do sądu administracyjnego za pośrednictwem organu, podczas gdy w tej sprawie nie było takiej pewności, z uwagi na wniesienie przez stronę jednozdaniowego pisma, nie zawierającego nawet oznaczenia sądu.
Rozpoznając sprawę ponownie Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 1§1i2 ustawy z dnia 25 lipca 2002r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153, poz.1269) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej w zakresie zgodności z prawem.
Skarżąca złożyła skargę w trybie art. 55§1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) żądając wymierzenia organowi grzywny za nieprzekazanie sądowi skargi na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej .
Zgodnie z tym przepisem, w razie niezastosowania się do obowiązku przekazania przez organ administracyjny skargi sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie 30 dni (art. 54§2), sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny. W świetle powołanego przepisu ukaranie grzywną organu administracyjnego należy do uznania sądu i ma charakter dyscyplinujący organ do podjęcia właściwych działań.
Przesłanką konieczną ukarania organu jest jednak niewątpliwe ustalenie, że nieprzekazane sądowi pismo nosi znamiona skargi, a w szczególności, że zostało skierowane do sądu. Obowiązek taki wynika wprost z art. 57 oraz art. 46§1 cyt. ustawy, w przeciwnym razie pismu nie można nadać biegu.