Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w dniu 21 września 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku R. C. o wymierzenie Prezesowi Sądu Rejonowego grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy p.p.s.a. postanawia 1) wymierzyć Prezesowi Sądu Rejonowego grzywnę w wysokości 50 zł (pięćdziesiąt złotych) za nieprzekazanie sądowi w terminie skargi R. C. na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego w rozpoznaniu wniosku z dnia 1 lipca 2011 r. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej; 2) zasądzić od Prezesa Sądu Rejonowego na rzecz skarżącej R. C. kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
W dniu 10 sierpnia 2011 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynął wniosek R. C. o wymierzenie Prezesowi Sądu Rejonowego grzywny za nieprzekazanie Sądowi skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę.
W uzasadnieniu wnioskodawczyni wskazała, iż w dniu 18 lipca 2011 r. wpłynęła do organu wystosowana przez nią skarga na jego bezczynność w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. Nie może ona jednak otrzymać biegu, gdyż nie została przekazana do Sądu.
Ustosunkowując się do wniosku, Prezes Sądu Rejonowego uznał go za bezpodstawny.
Poinformował on, iż w dniu 1 lipca 2011 r. R. C. wysłała pocztą mailową wniosek o udostępnienie informacji powszechnej w postaci treści wyroku w sprawie o sygn. akt VII W 81/10. Nie wskazała, czy występowała jako strona postępowania. Została poinformowana drogą mailową, że wniosek o doręczenie wyroku winna złożyć w Wydziale VII Karnym Zamiejscowym, który orzekał w sprawie. Organ wyjaśnił, iż z uwagi na treść pisma uznał, że jest to wniosek o doręczenie wyroku, dlatego też, zgodnie z procedurą, powinien być podpisany. Wskazał, iż sąd nie doręcza wyroku z uzasadnieniem bez oficjalnego wniosku.
W odpowiedzi R. C. uściśliła swoje pismo i wskazała, że nie jest stroną postępowania, lecz chce się zapoznać ze sprawą. W dniu 8 lipca 2011 r. organ poinformował ją, iż podtrzymuje stanowisko, że jako osoba prywatna może zapoznać się z wyrokiem w VII Wydziale Karnym Zamiejscowym. Dzień wcześniej jego przewodniczący wezwał zainteresowaną do złożenia podpisu pod wnioskiem. W dniu 14 lipca 2011 r. skierowała ona skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego na bezczynność Prezesa Sądu Rejonowego. W odpowiedzi na to wskazał on jej, że nie jest adresatem pisma i jeśli chciała wnieść skargę to winna ją wysłać bezpośrednio do WSA w Olsztynie. Zwrócił uwagę, że Sąd Rejonowy udostępnia informacje, ale bezpośrednio w sekretariatach wydziałów i przy spełnieniu określonych warunków. Sąd na swój koszt nie doręcza dokumentów osobie, która nie jest stroną, albowiem w świetle ustawy o finansach publicznych powodowałoby to bezzasadne wydatki.
Organ podkreślił, że kwestie doręczania odpisu dokumentów stronom postępowania uregulowane są w przepisach k.p.k. Stronom, podmiotowi określonemu w art. 416 k.p.k., obrońcom, pełnomocnikom i przedstawicielom ustawowym udostępnia się akta i daje możliwość sporządzania z nich odpisów. Za zgodą prezesa sądu akta te mogą być udostępniane również innym osobom. Na wniosek oskarżonego lub jego obrońcy wydaje się odpłatnie kserokopie dokumentów. Akta można udostępniać innym osobom, ale nie mogą one otrzymywać ich kopii. Stanowisko Przewodniczącego Wydziału i tak było daleko idące, albowiem zgodził się na doręczenie odpisu wyroku po usunięciu danych stron, ale przy spełnieniu określonych warunków procesowych. Nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem R. C., że sąd ma obowiązek dostarczać dokumenty osobom niebędącym stronami. Przyjęcie takiego poglądu prowadziłoby do absurdalnych sytuacji, w których obywatel żądałby np. doręczenia kopii kilkunastu tomów akt na koszt sądu, nie wskazując przy tym żadnego interesu prawnego, który by za tym przemawiał. W przedmiotowej sprawie R. C. również nie wykazała takiego interesu. Organ podkreślił, że prawo dostępu do informacji publicznej podlega ograniczeniu z uwagi na prywatność osoby fizycznej. Mimo to wyraził zgodę na takie udostępnienie, warunkując to jedynie spełnieniem warunków formalnych (podpis oraz ewentualne poniesienie opłaty 1 zł za stronę).