Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. R. o przyznanie prawa pomocy odnoszącego się do skargi na Burmistrza Nysy w przedmiocie przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie pomocy społecznej postanawia: 1. umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, 2. ustanowić T. R. adwokata.
T. R., wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu oraz zwolnienia od kosztów sądowych. Z formularza wniosku wynika, że wnioskodawca domaga się udzielenia pomocy w związku z chęcią zaskarżenia do sądu, przewlekłego prowadzenia przez Burmistrza Nysy postępowania w sprawie pomocy społecznej. Uzasadniając swoje żądanie wnioskodawca wskazał na złą sytuację finansową. Oświadczył, że uzyskał w lutym 2016 r. dochód z tytułu renty inwalidzkiej i dodatku pielęgnacyjnego w łącznej wysokości 1321,26 zł netto, a w miesiącu marcu - w wysokości 1.118,26 zł. W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca podał, że jest osobą samotnie gospodarującą; posiada mieszkanie socjalne z zasobów Gminy o powierzchni [...] m².
Referendarz sądowy posiada ponadto wiedzę na temat sytuacji materialnej skarżącego z innych toczących się przed tut. Sądem postępowań ze skarg T. R., w których złożył wnioski o przyznanie prawa pomocy (np. o sygn. akt: II SO/Op 6/16, II SO/Op 8/16, II SA/Op 31/15, II SO/Op 41/15). We wnioskach tych skarżący podawał, że jest całkowicie niezdolny do pracy zarobkowej i samodzielnej egzystencji, a źródłem jego dochodu jest jedynie renta inwalidzka. Rentę tę pobiera m.in. z powodu: [...], [...], [...] oraz [...]. Podnosił także, że pobierane świadczenie rentowe nie starcza mu na pokrycie wszystkich niezbędnych wydatków, w tym opłat za media lokalowe, do tego stopnia, że wobec wnioskodawcy została orzeczona i przeprowadzona eksmisja do lokalu socjalnego. Do akt sprawy skarżący dołączał także zaświadczenia ZUS, potwierdzające dane odnoszące się do wysokości uzyskiwanego świadczenia.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 239 § 1 pkt 1 lit. a P.p.s.a., strona skarżąca działanie lub bezczynność organu, a także przewlekłe prowadzenie przez niego postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej, nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Skoro T. R., z mocy samej ustawy P.p.s.a., jako osoba zamierzająca skarżyć przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego w zakresie pomocy społecznej, została zwolniona z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych, to postępowanie z jego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych jest bezprzedmiotowe i należało je umorzyć, co orzeczono w pkt I sentencji. Podstawę rozstrzygnięcia stanowią przepisy art. 249a P.p.s.a. w związku z art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., w myśl których, referendarz sądowy wydaje na posiedzeniu niejawnym postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli stało się ono zbędne.
Stosownie do art. 245 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, a także w zakresie częściowym, obejmującym m.in. tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Wnioskodawca jak wyżej wykazano, został z mocy samej ustawy P.p.s.a. zwolniony od kosztów sądowych, zatem jego wniosek o udzielenie prawa pomocy należało rozpatrzyć jako wniosek w zakresie częściowym, obejmujący wyłącznie ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Stosownie więc do art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., powinien wykazać, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Uwzględniając powyższe wywody referendarz zważył, że źródłem dochodu wnioskodawcy, który to dochód kształtuje się na poziomie 1.118 zł netto miesięcznie, jest jedynie renta inwalidzka i dodatek pielęgnacyjny. W związku z tymi ustaleniami, mając na uwadze sytuację majątkową wnioskodawcy oraz jego zły stan zdrowia, referendarz ocenił, że T. R. może mieć trudności z wygospodarowaniem środków na opłacenie pełnomocnika z urzędu, bez uszczerbku swojego koniecznego utrzymania, a zatem spełnia przesłankę do przyznania mu prawa pomocy w zakresie częściowym. Orzekający postanowił w związku z tym przyznać wnioskodawcy prawo pomocy w tym zakresie i ustanowić dla niego adwokata z urzędu.
O powyższym referendarz sądowy orzekł jak w punkcie II sentencji, działając na zasadzie art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a.