Odpowiadając na skargę pismem z dnia 29 sierpnia 2016 r. Burmistrz [...] wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie. Wyjaśnił, że w świetle argumentacji wniosku skarga nie dotyczy spraw z zakresu właściwości sądów administracyjnych, o jakich mowa w art. 3 § 2 P.p.s.a., a skoro jest to skarga na organ wykonawczy gminy, to stosownie do art. 229 pkt 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2016 r. poz. 23, z późn. zm.), zwanej dalej K.p.a., jej rozpatrzenie należy do właściwości rady gminy. Burmistrz wskazał, że nie posiada akt sprawy, ponieważ sam był stroną postępowania zgłaszającą budowę boiska i bieżni do Starosty [...]. Do zgłoszeń tych Starosta nie wniósł w drodze decyzji sprzeciwu. Burmistrz wyjaśnił też, że obiekty sportowe są pod pieczą Policji.
Skarga B. S. na Burmistrza [...] na czynności dotyczące realizacji obiektów sportowych została zarejestrowana w tut. Sądzie w Repertorium spraw "SA" pod sygnaturą akt II SA/Op 431/16.
W związku z odpowiedzią złożoną przez skarżącą na wezwanie referendarza sądowego o uzupełnienie wniosku o przyznanie prawa pomocy, została ona wezwana, pod rygorem pozostawienia wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, do wskazania:
1) po pierwsze, czy złożony wniosek dotyczy przyznania prawa pomocy w sprawie z jej skargi na Burmistrza [...] w przedmiocie czynności dotyczących obiektów sportowych, zarejestrowanej w tut. Sądzie pod sygnaturą akt II SA/Op 431/16,
2) po drugie, czy złożony wniosek, jak wskazała, uzupełniając go w dniu 16 sierpnia 2016 r., ma dotyczyć pisma Starosty [...] z dnia 31 lipca 2014 r., nr [...], a jeśli tak to czy złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na powyższe pismo.
Skarżąca pismem z dnia 26 września 2016 r. wyjaśniła, że wniosek dotyczy działania Burmistrza [...], on powinien być stroną pozwaną, gdyż jest właścicielem działki nr a, na której znajduje się obiekt sportowy. Nadto Burmistrz nie poinformował mieszkańców, a także skarżącej, o planowanej budowie, a miał taki obowiązek z uwagi na możliwość zakłócenia spokoju naprzeciw jej okna, podczas prac budowlanych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
W myśl art. 243 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy nie przysługuje jednak stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi (art. 247 P.p.s.a.).
Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie i doktrynie poglądem, skarga jest oczywiście bezzasadna wtedy, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (por.: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz." Jan Paweł Tarno, Wydawnictwo Prawnicze "LexisNexis", Warszawa 2004 r., s. 320-321; "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz" Wyd. 6, Bogusław Dauter, Andrzej Kabat, Małgorzata Niezgódka-Medek, Wydawnictwo Wolters Kluwer, Warszawa 2016 r., s. 1082-1083; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt I OZ 788/09, dostępne w programie komputerowym LEX, pod numerem 552419). Potrzeba zastosowania art. 247 p.p.s.a. będzie zachodziła zatem przede wszystkim w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 października 2010r., sygn. akt II OZ 930/10, zamieszczone w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl ).