Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz po rozpoznaniu w dniu 25 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. R. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Nysie z dnia 1 lipca 2016 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia skargi na działalność Burmistrza Nysy postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
T. R. złożył w dniu 20 września 2016 r. w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF), w którym domagał się całkowitego zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego bądź adwokata z urzędu w celu wniesienia skargi na uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w Nysie z dnia 1 lipca 2016 r. w sprawie rozpatrzenia skargi T. R. na działalność Burmistrza Nysy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 243 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. W myśl art. 247 P.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje jednak stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Oczywista bezzasadność skargi w rozumieniu powyższego przepisu zachodzi wówczas, gdy bez głębszej analizy prawnej nie ulega wątpliwości, że skarga nie może zostać uwzględniona. Chodzi wiec o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość żądania skarżącego (por. J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. LexisNexis, Warszawa 2012, s. 625-626). Podkreślenia wymaga, że prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności skargi z przyczyn procesowych, zatem potrzeba zastosowania art. 247 P.p.s.a. będzie zachodziła przede wszystkim w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia (por. M. Niezgódka-Medek [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Wyd. Wolters Kluwer, Warszawa 2016 r., s. 1082-1083 oraz powołane tam orzecznictwo, a także postanowienia NSA: z 5 marca 2014 r., I OZ 146/14; z 30 stycznia 2013 r., II OZ 37/13; z 19 czerwca 2013 r., II GZ 291/13, dostępne na stronie internetowej - Centrala Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Przesłanki odrzucenia skargi określa art. 58 § 1 P.p.s.a., który w pkt 1 stanowi, że sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Zakres kontroli sprawowanej przez sądy administracyjne został określony w art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1066). W świetle tych przepisów sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Na zasadzie art. 3 § 2 P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;