Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu Violetta Radecka po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym w sprawie decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 października 2015 r., nr [...] w przedmiocie prawa pomocy w sprawie zasiłku okresowego postanawia: 1. umorzyć postępowanie z wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych, 2. ustanowić M. M. adwokata.
Działająca jako kurator, w imieniu częściowo ubezwłasnowolnionego M. M., jego matka - J. M., złożyła za pośrednictwem poczty wniosek do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego bądź adwokata z urzędu. Z formularza wniosku wynika, że J. M. domaga się udzielenia pomocy w związku z wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z dnia 29 października 2015 r., nr [...], a w szczególności przez ustanowienie pełnomocnika, który udzieli pomocy w celu wniesienia prawidłowo sporządzonej skargi do sądu na ww. przywołane orzeczenie. Uzasadniając żądanie J. M. podniosła, że jest osobą "przeciętną", nie mającą przygotowania prawniczego, zaś sprawa z uwagi na jej zawiłość wymaga dogłębnej znajomości prawa, której to wiedzy jej brakuje. Dodała, że "jest zainteresowana ustanowieniem takiego pełnomocnika, który bez sporządzania jakiejkolwiek opinii, jeśli będzie zachodziła taka konieczność, będzie reprezentował interes strony do wyczerpania wszystkich środków odwoławczych". W oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątkowym i uzyskiwanych dochodach podała, że M. M. tworzy samodzielne gospodarstwo domowe, którego źródłami dochodu jest zasiłek stały w wysokości 529 zł. Wskazała także, że z uzyskiwanych dochodów M. M. jest potrącane 70 % tytułem kosztów pobytu w Domu Pomocy Społecznej w [...] (woj. [...]). W złożonym wniosku nie wykazano innych źródeł dochodu, ani jakichkolwiek składników majątkowych należących do wnioskodawcy.
Na skutek zarządzenia referendarza, zobowiązującego J. M. jako kuratora M. M. do uzupełnienia braków formalnych wniosku, przez złożenie wniosku na aktualnie obowiązującym formularzu, nadesłano do tut. Sądu właściwy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym powtórzono żądanie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia pełnomocnika z urzędu, a także powtórzono argumentację uzasadniającą podstawy żądania wniosku.
Działając na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a." zważono, co następuje:
Przesłanki formalno-materialne warunkujące udzielenie stronie pomocy przez sąd administracyjny, określone zostały w przepisach Rozdziału 3 Oddział 2 P.p.s.a. pn. "Prawo pomocy". Ustawodawca postanowił bowiem, że prawo pomocy może być przyznane stronie, która złoży wniosek na urzędowym formularzu, a ponadto wykaże, stosownie do art. 246 § 1 pkt 1 i 2 P.p.s.a., że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (jeżeli domaga się o pomoc w zakresie całkowitym), bądź że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (jeżeli jej wolą jest uzyskanie pomocy w zakresie częściowym).
Stosownie do art. 252 § 2 P.p.s.a. wniosek o przyznanie prawa pomocy, składa się na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru. Obowiązującym w dniu złożenia w niniejszej sprawie przez kuratora M. M., wniosku o przyznanie prawa pomocy był formularz, którego wzór ustalono na zasadzie § 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie określenia wzoru i sposobu udostępniania urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy w postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz sposobu dokumentowania stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego wnioskodawcy (Dz.U. z 2015 r., poz. 1257). Kurator M. M. złożył natomiast wniosek o przyznanie prawa pomocy na urzędowym formularzu obowiązującym pod rządami poprzednio funkcjonującego w obrocie prawnym rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2013 r. (Dz.U. Nr 227, poz. 2245). Skoro przedłożony w sprawie wniosek, został złożony na niewłaściwym, bowiem nieaktualnym już formularzu, to należało wezwać J. M. jako kuratora M. M., do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie siedmiu dni, przez przedłożenie wniosku na właściwym, obowiązującym formularzu. Wezwanie do dokonania opisanej czynności zostało doręczone skutecznie w dniu 24 lutego 2016 r. (por.: k - 21 akt sądowych), a zatem termin do usunięcia braków formalnych wniosku upłynął w dniu 2 marca 2016 r. Wnioskodawca zastosował się do wezwania, bowiem przesyłką pocztową nadaną w dniu 25 lutego 2016 r. (data stempla) przesłał do tut. Sądu wypełniony, aktualnie obowiązujący formularz wniosku. Z powyższych względów uznać należało, że wnioskodawca spełnił przesłanki formalne, polegające na złożeniu wniosku na urzędowym formularzu i wypełnieniu formularza zgodnie z wymogami ustawodawcy.