Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Teresa Cisyk - spr. po rozpoznaniu w dniu 10 października 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. R. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika w sprawie dotyczącej skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Nysie z dnia 31 sierpnia 2016 r., Nr [...] w przedmiocie prawa pomocy w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
T. R. złożył w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Opolu, wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, w związku z zamiarem zaskarżenia do tut. Sądu uchwały Rady Miejskiej w Nysie z dnia 31 sierpnia 2016 r., nr [...].
W aktach sprawy znajduje się odpis uchwały, mającej stanowić w przyszłości przedmiot skargi T. R., tj. uchwały Rady Miejskiej w Nysie z dnia 31 sierpnia 2016 r., Nr [...] w "sprawie rozstrzygnięcia wniesionego przez Pana T. R. wezwania do usunięcia naruszenia prawa uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w Nysie dnia 1 lipca 2016 r. w sprawie rozpatrzenia skargi Pana T. R. na działalność Burmistrza Nysy". Akt ten, został wydany na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2016 r., poz. 466, ze zm.), a w jego treści postanawia się o nieuwzględnieniu wniesionego przez T. R. wezwania do usunięcia naruszenia jego interesu prawnego, dokonanego uchwałą Nr [...] Rady Miejskiej w Nysie z dnia 1 lipca 2016 r. w sprawie rozpatrzenia skargi T. R. na działalność Burmistrza Nysy, z przyczyn określonych w uzasadnieniu stanowiącym załącznik do uchwały.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
W myśl art. 243 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.) - zwanej dalej: "P.p.s.a.", prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy nie przysługuje jednak stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi (art. 247 P.p.s.a.).
Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie i doktrynie poglądem, skarga jest oczywiście bezzasadna wtedy, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (por.: "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz." Jan Paweł Tarno, Wydawnictwo Prawnicze "LexisNexis", Warszawa 2004 r., str. 320-321; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt I OZ 788/09, dostępne w programie komputerowym LEX, pod numerem 552419). Potrzeba zastosowania art. 247 p.p.s.a. będzie zachodziła zatem przede wszystkim w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a. (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 października 2010r., sygn. akt II OZ 930/10, zamieszczone w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych -http://orzeczenia.nsa.gov.pl ).
Takie okoliczności zachodzą w niniejszej sprawie.
Zgodnie z art. 3 § 2 P.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;