Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 marca 2016 r. wniosku skarżących o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. K. i J. K. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] listopada 2015 r. znak [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę postanawia oddalić wniosek. /-/ Jakub Zieliński
M. i J. K. wnieśli za pośrednictwem Wojewody Wielkopolskiego skargę na decyzję tego organu z dnia [...] listopada 2015 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z dnia [...] 2014 r., którą organ I instancji zatwierdził projekt budowlany i udzielił J. K. pozwolenia na budowę budynku garażowego [...] i [...] na działce nr [...] położonej w [...], przy ul. [...]. Skarżący są właścicielami sąsiedniej nieruchomości przy ul. [...] w [...].
W odrębnym piśmie procesowym z dnia 8 grudnia 2015 r. skierowanym bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skarżący złożyli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji organu I instancji, domagając się jak najszybszego rozpatrzenia wniosku z uwagi na fakt rozpoczęcia robot budowlanych przez inwestora. W uzasadnieniu wniosku podnieśli, że rozpoczęcie kolejnych etapów budowy garażu, przy braku wstrzymania budowy przez sąsiada, spowoduje nieodwracalne skutki, które wpłyną na brak możliwości dostosowania do wymagań tutejszego Sądu i Prawa budowlanego. Zdaniem wnioskodawców ukończenie budowy garażu wywoła skutki, bowiem koszt wykonania robót budowlanych będzie niewspółmierny do kosztów dostosowania robót do wymogów obowiązujących przepisów budowlanych oraz wpłyną na zwiększenie kosztów przy ewentualnym nakazie rozbiórki.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm. - dalej: P.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jednakże w myśl art. 61 § 3 P.p.s.a. sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności administracyjnej (lub też innych aktów wydanych w granicach tej samej sprawy), jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest zaistnienie okoliczności uzasadniających niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, a zatem okoliczności wyjątkowych. Sąd rozstrzyga w tym przedmiocie na podstawie wniosku skarżącego oraz materiału dowodowego sprawy, przy czym uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu spoczywa na stronie skarżącej (zob. np. postanowienie NSA z dnia 13 grudnia 2004 r. sygn. akt FZ 495/04, dostępne w Internecie: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Innymi słowy, warunkiem wstrzymania wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nawet bowiem, jeżeli rozstrzygnięcie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu nie w pełni opiera na zasadzie skargowości (por. postanowienie NSA z dnia 5 maja 2011 r. sygn. akt II OZ 370/11 - dostępne jw.), to jednak wciąż postępowanie w sprawie wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu jest postępowaniem prowadzonym na wniosek skarżącego. W konsekwencji sąd nie jest uprawniony do działania z urzędu, a jedynie w zakresie, na jaki wskazuje skarżący w treści tego wniosku, mając na uwadze całokształt okoliczności wynikających z akt sprawy.