Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. Z.. o wymierzenie organowi grzywny za nieprzekazanie skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy w sprawie o sygn. II SA/Wa 385/10 ze skargi W. Z. na decyzję Ministra Edukacji Narodowej z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego postanawia: - oddalić wniosek o wymierzenie grzywny -
W. Z. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o wymierzenie grzywny Ministrowi Edukacji Narodowej za nieprzekazanie jej skargi z dnia [...] stycznia 2010 r. na decyzję tego organu z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego wraz z odpowiedzią na skargę i aktami sprawy. W uzasadnieniu wnioskodawczyni podała, iż powyższą skargę doręczyła organowi w dniu 26 stycznia 2010 r. i pomimo upływu trzydziestodniowego terminu, organ nie wywiązał się z obowiązku przekazania jej do Sądu, określonego w art. 54 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Wskazała, iż jej wniosek jest konieczny z uwagi na lekceważenie przez organ terminów załatwiania spraw i całkowity czas trwania postępowania w jej sprawie.
W odpowiedzi na wniosek Minister Edukacji Narodowej wniósł o jego oddalenie. Wskazał, iż skarga została przekazana do Sądu w dniu 2 marca 2010 r. Natomiast wynikłe opóźnienie było spowodowane wielością rozpatrywanych spraw i stopnieniem ich skomplikowania oraz ograniczonymi możliwościami kadrowymi. Organ wyjaśnił też, iż wpływ na przekroczenie trzydziestodniowego terminu miała również zawiłość toczącej się sprawy oraz wątpliwości związane z interpretacją i wykonaniem wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w razie niezastosowania się do obowiązków, o których mowa w art. 54 § 2 wyżej wskazanej ustawy, sąd na wniosek skarżącego może orzec o wymierzeniu organowi grzywny w wysokości określonej w art. 154 § 6 omawianej ustawy.
Stosownie zaś do art. 54 § 1 i 2 cytowanej ustawy organ, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, przekazuje skargę sądowi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od dnia jej wniesienia.
Wymierzenie grzywny, o której mowa powyżej, jest środkiem dyscyplinująco - represyjnym, mającym na celu doprowadzić do wykonania przez organ obowiązku przekazania skargi.
Podkreślić należy, iż zastosowanie tego środka nie jest obligatoryjne, ponieważ przepis art. 55 § 1 ustawy wyraźnie wskazuje, że "sąd może orzec" o wymierzeniu organowi grzywny. Oznacza to potrzebę uwzględnienia przez sąd wszystkich okoliczności sprawy, a więc między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ obowiązku, a także czas, jaki upłynął od wniesienia skargi, oraz czy przed rozpatrzeniem wniosku o wymierzenie organowi grzywny organ ten obowiązek wypełnił i wyjaśnił powody niedotrzymania terminu (T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, s. 259).
Zdaniem Sądu Minister Edukacji Narodowej wypełnił ciążący na nim obowiązek przekazania do Sądu skargi, odpowiedzi na skargę i akt sprawy. Organ nie dochował wprawdzie terminu przewidzianego do dokonania tej czynności, jednakże opóźnienie to (5 - dniowe), nie uzasadnia w tym przypadku wymierzenia organowi grzywny. Nie wywołało ono niekorzystnych skutków po stronie skarżącego.
Należy podkreślić, iż organ usprawiedliwił powstałe opóźnienie wskazując na zawiły charakter toczącej się sprawy.
Odnośnie natomiast stwierdzenia organu, iż na niedochowanie trzydziestodniowego terminu miały wpływ takie czynniki jak braki kadrowe i wielość skomplikowanych spraw należy wyjaśnić organowi, iż okoliczności te nie mogą być uzasadnieniem niewypełnienia obowiązku wynikającego z art. 54 § 2 cytowanej ustawy. Są to bowiem sprawy wewnątrzorganizacyjne organu i w żaden sposób nie mogą wpływać na terminowość wykonania ciążących na nim ustawowych obowiązków.
Biorąc powyższe pod uwagę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 55 § 1 w zw. z art. 54 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.