Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej H.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 10 grudnia 2020 r. sygn. akt I SA/Gl 171/20 w sprawie ze skargi H.S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 10 grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zastawu skarbowego 1) odrzucić skargę kasacyjną, 2) zwrócić H.S. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi kasacyjnej.
Wyrokiem z 10 grudnia 2020 r., I SA/Gl 171/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę H.S. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z 10 grudnia 2019 r. w przedmiocie zastawu skarbowego.
Od powyższego wyroku skarżący wniósł skargę kasacyjną. Sformułował również wniosek o uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Gliwicach, a także o zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania w sprawie i zastępstwa procesowego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.
Zgodnie z art. 176 § 1 p.p.s.a. skarga kasacyjna powinna zawierać: oznaczenie zaskarżonego orzeczenia ze wskazaniem czy jest ono zaskarżone w całości, czy w części; 2) przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie; 3) wniosek o uchylenie lub zmianę orzeczenia z oznaczeniem zakresu żądanego uchylenia lub zmiany. Stosownie do art. 176 § 2 p.p.s.a. poza wymaganiami, o których mowa w § 1, skarga kasacyjna powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma strony oraz zawierać wniosek o jej rozpoznanie na rozprawie albo oświadczenie o zrzeczeniu się rozprawy.
Przez przytoczenie podstaw kasacyjnych należy rozumieć dokładne wskazanie takiej podstawy oraz określenie tych przepisów prawa, które zdaniem wnoszącego skargę kasacyjną uległy naruszeniu przez sąd wydający zaskarżone orzeczenie. Prawidłowe sformułowanie podstaw kasacyjnych polega na wskazaniu konkretnych przepisów prawa, które zostały naruszone, z podaniem numeru artykułu, paragrafu, ustępu, punktu (ewentualnie innych jednostek redakcyjnych), oraz tego, na czym to naruszenie polegało.
Z kolei w art. 177a p.p.s.a. ustawodawca przewidział tryb usunięcia braków skargi kasacyjnej w przypadku, gdy skarga taka nie spełnia wymagań przewidzianych z art. 176. W myśl przywołanej regulacji tryb ten dotyczy wymogów "innych niż przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie". Przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie są zatem elementami konstrukcyjnymi skargi kasacyjnej, których brak skutkuje jej odrzuceniem, bez uprzedniego wzywania do usunięcia któregoś z tych braków.
Z uwagi na przewidzianą w art. 183 § 1 p.p.s.a. zasadę związania granicami skargi kasacyjnej wskazane braki uniemożliwiają merytoryczne rozpoznanie środka zaskarżenia, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny nie może rozpoznawać sprawy, domyślając się jedynie intencji podmiotu wnoszącego skargę kasacyjną, mając wątpliwości interpretacyjne co do podstaw zaskarżenia. Są to elementy konstrukcyjne skargi kasacyjnej, które mają charakter materialny i których brak uniemożliwia rozpoznanie sprawy, co w konsekwencji prowadzi do niedopuszczalności skargi kasacyjnej i jej odrzucenia (zob. np. postanowienia NSA: z 22.02.2006 r., II OSK 553/05; z 17.03.2016 r., I OSK 2398/14; z 20.05.2016 r., I GSK 1594-1599/14; z 9.11.2016 r., I FSK 1422/16). O ile niespełnienie wymagań przepisanych dla pisma w postępowaniu sądowym stanowi brak, który może zostać uzupełniony w trybie art. 49 w zw. z art. 193 p.p.s.a., o tyle niespełnienie wymagań szczególnych skargi kasacyjnej, przewidzianych w art. 176 § 1 pkt 2 p.p.s.a. nie podlega sanacji. Wymagania te są elementami konstrukcyjnymi, których brak uniemożliwia rozpoznanie sprawy.