Zażalenie na postanowienie WSA w Gliwicach w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi na decyzję SKO w Katowicach , nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Dauter po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia T.T.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 stycznia 2022 r. sygn. akt I SA/Gl 591/21 w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej w sprawie ze skargi T.T.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 24 marca 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2015 r. postanawia uchylić zaskarżone postanowienie w całości.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z 31 stycznia 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, I SA/Gl 591/21, odrzucił skargę kasacyjną T.T.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 6 lipca 2021 r. w sprawie ze skargi T.T.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z 24 marca 2021 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 r.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Wyrokiem z 6 lipca 2021 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę T.T.K. Skarżąca 11 października 2021 r. wniosła skargę kasacyjną od tego wyroku.

Zarządzeniem z 15 października 2021 r. Przewodniczący Wydziału l wezwał skarżącą do uiszczenia 100 zł tytułem wpisu od skargi kasacyjnej oraz do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej poprzez złożenie jej odpisu. W odpowiedzi skarżąca złożyła pismo z 2 listopada 2021 r., które choć zostało nazwane skargą kasacyjną, to jednak nie było z nią tożsame. W dniu 4 listopada 2021 r. uiściła z kolei kwotę 100 zł tytułem wpisu od skargi kasacyjnej.

W związku z powyższym na podstawie zarządzenia Przewodniczącego Wydziału l z 15 listopada 2021 r. skarżąca została ponownie wezwana do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej poprzez złożenie odpisu skargi kasacyjnej dla doręczenia organowi. Jednocześnie wskazano skarżącej, że pismo, które złożyła w odpowiedzi na poprzednie wezwanie, nie stanowi odpisu skargi kasacyjnej, gdyż nie zawiera tożsamej z nią treści.

W piśmie z 18 grudnia 2021 r. (i w tym dniu wniesionym) skarżąca oświadczyła, że "złożone skargi są tożsame w treści, wyłącznie o ten element (tj. zrzeczenie się rozprawy - dop. NSA) (dopisek) została uzupełniona skarga pismem z 2 listopada 2021 r.". Zarazem przedłożyła pismo, które choć zostało nazwane skargą kasacyjną i opatrzone datą jej sporządzenia, to jednak treściowo nie pozostawało z nią zgodne. Odpis wniesionej skargi kasacyjnej jak dotąd nie został przedłożony.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła skarżąca, wnosząc o jego uchylenie oraz zasądzenie na podstawie art. 203 pkt 1 p.p.s.a. zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucono naruszenie przepisów postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a. w zw. z art. 47 § 1 i 2 p.p.s.a., poprzez jego nieprawidłową wykładnię polegającą na przyjęciu, że ponowne wydrukowanie, podpisanie i nadesłanie do skargi kasacyjnej wystarczającej liczby odpisów skargi dla wszystkich uczestników postępowania jest uchybieniem formalnym na tyle istotnym, że uniemożliwia nadanie skardze kasacyjnej dalszego biegu i może prowadzić do jej odrzucenia.

Skarżąca zarzuciła także naruszenie przepisów postępowania:

1. art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 47 § 1 i art. 49 § 1 p.p.s.a., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i w konsekwencji bezzasadne odrzucenie skargi w sytuacji, gdy odpis skargi nie odzwierciedla treści samej skargi co nie jest uchybieniem formalnym na tyle istotnym, że uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu,

Strona 1/2