Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia NSA Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi K. J. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt II SA/Wa 2617/21 w sprawie ze skargi K. J. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponaglenia postanawia: odrzucić skargę na przewlekłość postępowania
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 16 listopada 2021 r. (sygn. akt II SA/Wa 2617/21) odrzucił skargę K. J. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z [...] maja 2021 r., nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia ponaglenia.
W dniu 9 maja 2022 r. wpłynęło do Naczelnego Sądu Administracyjnego pismo skarżącego z 1 maja 2022 r. zatytułowane "Skarga na podstawie ustawy o skardze na naruszenie prawa strony (...)". Jeden z zarzutów został wskazany na podstawie ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz.U.2018 poz. 75 t.j. ze zm., dalej jako "ustawa").
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. z 2018 r., poz. 75 ze zm.) skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie. Jednocześnie przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. są środkiem egzekwowania konstytucyjnego prawa każdego do rozpoznania jego sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, prawa do osądzenia tej sprawy, którą wniesie pod Sąd (tak też Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 stycznia 2012 r., I OPP 84/11). Tak więc nie mogą służyć jako swoisty środek odwoławczy, którym strona będzie mogła zainicjować bądź też wszcząć postępowanie w sprawie. Skarga na przewlekłość postępowania stanowi doraźną interwencję przeciwdziałającą niezasadnie przedłużającemu się postępowaniu sądowemu. Jest zatem środkiem prawnym egzekwującym rozpoznanie sprawy przez Sąd - jej funkcją jest przede wszystkim wymuszenie nadania sprawie odpowiedniego biegu (por. postanowienie NSA z dnia 21 lipca 2011 r., I OPP 50/11, LEX nr 852830). Skarga na przewlekłość postępowania ma zapewnić szybką reakcję na trwającą zwłokę w czynnościach sądu, a więc spełni swoją rolę jedynie wtedy, gdy zostanie wniesiona w toku postępowania (zob. postanowienie NSA z 4.06.2013 r. II FPP 3/13).
Oznacza to, że skarga na przewlekłość postępowania jest dopuszczalna jedynie w toku postępowania w sprawie, której dotyczy, bowiem zasadniczym celem tej skargi jest usunięcie stanu przewlekłości i spowodowanie rozpoznania toczącej się sprawy. W związku z tym stwierdzić należy, że niedopuszczalne jest zarówno wniesienie skargi na przewlekłość postępowania po prawomocnym zakończeniu postępowania, jak również przed jego wszczęciem.
Z akt sprawy wynika, że postępowanie sądowe w sprawie o sygn. akt II SA/ Wa 2617/21 zostało zakończone postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 listopada 2021 r. Z powyższych względów skarga na przewlekłość postępowania w tej sprawie jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Ponadto, stosownie do art. 6 ustawy, skarga na przewlekłość powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego (ust. 1), a ponadto zawierać żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy oraz przytoczenie okoliczności uzasadniających to żądanie (ust. 2).
Pismo zawierające skargę musi spełniać określone w art. 6 tej ustawy wymogi. Są to wymogi przewidziane dla każdego pisma w sprawie (art. 6 ust. 1 tej ustawy) oraz wymogi odnoszące się do tego szczególnego środka, a mianowicie żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy oraz przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie (art. 6 ust. 2 ustawy). Niespełnienie wymogów wskazanych w art. 6 ust. 2 ustawy obliguje sąd do jej odrzucenia bez wzywania do uzupełnienia braków (art. 9 ust. 1 ustawy).
Skarga skarżącego nie zawiera żądania stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie. Skarżący nie przytoczył również żadnych okoliczności na jej poparcie. Zatem skarga ta podlegała odrzuceniu również z tego powodu.
W tym stanie rzeczy, Naczelny Sąd Administracyjny - na podstawie art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 2 powołanej ustawy w związku z art. 178 i art. 197 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) - odrzucił skargę na przewlekłość postępowania.