Zażalenie na postanowienie WSA w Bydgoszczy w sprawie ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w W. nr [...] w przedmiocie statutu sołectwa J.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Rady Miejskiej w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 marca 2022 r. sygn. akt II SA/Bd 330/21 o odrzuceniu skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 listopada 2021 r. sygn. akt II SA/Bd 330/21 w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w T. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia 29 września 2011 r. nr [...] w przedmiocie statutu sołectwa J. postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie strona 1/2

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 9 marca 2022 r., sygn. akt II SA/Bd 330/21, odrzucił skargę kasacyjną Rady Miejskiej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 17 listopada 2021 r., w sprawie ze skargi Prokuratora Rejonowego w T. na uchwałę Rady Miejskiej w W. z dnia 29 września 2011 r., nr [...], w przedmiocie statutu sołectwa J.

W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że pismem z dnia 11 stycznia 2022 r. skargę kasacyjną od ww. wyroku wniosła osobiście Rada Miejska w W. Skarga kasacyjna została podpisana przez reprezentującego Radę Miejską w W. burmistrza. Z tego względu, ponieważ skarga kasacyjna została sporządzona przez osobę, niebędącą, jak wymaga tego przepis art. 175 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329) - dalej "P.p.s.a.", radcą prawnym lub adwokatem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy odrzucił ją jako niedopuszczalną, na podstawie art. 178 P.p.s.a.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła Rada Miejska w W., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, zarzucając niewłaściwe zastosowanie art. 175 P.p.s.a. poprzez uznanie, że niewłaściwy podmiot sporządził skargę kasacyjną oraz niezastosowanie art. 173 § 2 P.p.s.a. poprzez brak uznania, że skargę kasacyjną jako uprawniona wniosła strona - Organ.

W oparciu o powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że postanowieniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 19 września 2019 r. nadano dalszy bieg skardze konstytucyjnej w zakresie badania niezgodności m.in. "b) art. 175 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (D. U. z 2016 r. poz. 718, ze zm.) z art. 45 ust. 1 Konstytucji, art. 45 ust. 1 w związku z art. 176 ust. 1 Konstytucji, art. 176 ust. 1 w związku z art. 45 ust. 1 Konstytucji oraz art. 32 ust. 2 w związku z art. 45 ust. 1 Konstytucji." Podnoszoną kwestią jest zasadność przymusu adwokacko-radcowskiego przy sporządzaniu i wnoszeniu skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego, pomimo że jest to zwykły środek zaskarżenia (postanowienie z dnia 19 września 2019 r., sygn. Ts 165/18, OTK-B 2020/30). Tym samym zdaniem autora zażalenia zasadnym jest podważanie niniejszym zażaleniem rozstrzygnięcia Sądu I instancji w oparciu o przepisy rozpatrywane pod kątem ich zgodności z Konstytucją. Podniesiono również, że radca prawny działająca w postępowaniach dotyczących uchwał w sprawach statutów sołectw Gminy W. przygotowywała skargi kasacyjne w 14 sprawach w brzmieniu zbieżnym z brzmieniem skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie. Wszystkie te skargi zostały sporządzone przez radcę prawnego, przy czym w niniejszej sprawie tylko wniesienie skargi zostało dokonane przez stronę co czyni zadość wymogom art. 173 § 2 P.p.s.a.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Strona 1/2