Wniosek o przyznanie i wypłacenie zasiłku dla poborowego odbywającego zastępczą służbę wojskową - wyznaczył organ gminy jako właściwy do rozpoznania sprawy.
Tezy

Ustawa z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organami gminy a organami administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./, która w art. 3 pkt 7 lit. "h" określiła, że do właściwości organów gminy jako zadanie zlecone należy wypłacanie zasiłków osobom zastępczo spełniającym obowiązek służby wojskowej a uznanymi za jedynych żywicieli rodzin.

Tenże przepis winien stanowić materialną prawną podstawę do wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie przyznania i wypłacania zasiłków dla poborowych uznanych za posiadających na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny zwłaszcza, że gminom przysługuje zwrot wydatków poczynionych na ten cel, o czym stanowią przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 listopada 1992 r. w sprawie szczególnych uprawnień żołnierzy i osób spełniających zastępczo obowiązek służby wojskowej oraz członków ich rodzin /Dz.U. nr 85 poz. 430 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy z wniosku dyrektora Urzędu Pracy w W. (...) o rozstrzygnięcie zaistniałego sporu o właściwość rzeczową między organem samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej w kwestii rozpatrzenia wniosku o przyznanie i wypłacenie zasiłku dla poborowego odbywającego zastępczą służbę wojskową - wyznaczył organ gminy jako właściwy do rozpoznania sprawy.

Uzasadnienie strona 1/3

Spór kompetencyjny w rozpatrywanej sprawie powstał na tle następującego stanu faktycznego.

Poborowy K. W. z dniem 9 października 2000 r. odbywa zastępczą służbę wojskową w Zakładzie Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. w B.

Tegoż dnia tenże poborowy złożył wniosek do organu gminy o uznanie go za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członków rodziny.

Prezydent miasta B. decyzją z dnia 17 października 2000 r. (...) uznał - na podstawie art. 127 ust. 1, art. 128 ust. 2 w zw. z art. 198 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ poborowego za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu żonę E. oraz córkę N.

Pismem z dnia 23 listopada 2000 r. skierowanym do Urzędu Miasta B. poborowy zażądał wypłacenia jemu zasiłku "przyznanego" decyzją z dnia 17 października 2000 r.

Prezydent M. B. pismem z dnia 8 grudnia 2000 r. podanie poborowego przekazał według właściwości Wojewódzkiemu Urzędowi Pracy we W. wywodząc jak następuje.

Ustawa z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organami administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ w art. 3 pkt 7 lit. "h" ustaliła, że do właściwości organów gminy jako zadanie zlecone należy "wypłacanie zasiłków miesięcznych członkom rodzin żołnierzy oraz osób spełniających zastępczo obowiązek służby wojskowej, uznanych za jedynych żywicieli rodzin /art. 131 ust. 4 w związku z art. 167 ust. 1 i art. 208 ust. 2/".

Na tej podstawie i na podstawie rozdziału 7 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP /Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 ze zm./ organy gminy wypłacały zasiłki do dnia 1 lipca 1999 r., kiedy to weszła w życie ustawa z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP (...) /Dz.U. nr 50 poz. 500/.

W związku z tą zmianą przestał obowiązywać art. 128 ust. 8, który mówił że "zasiłki na utrzymanie rodziny przyznają i wypłacają wójtowie lub burmistrzowie /prezydenci miast/".

Od 1 lipca 1999 r. obowiązuje art. 128b który mówi "decyzje o przyznaniu żołnierzom zasiłku, o którym mowa w art. 128 pkt 1 i art. 128a, wydaje dowódca jednostki wojskowej na podstawie udokumentowanego wniosku żołnierza".

Zasiłek ten wypłaca dowódca jednostki wojskowej w której żołnierz odbywa służbę /ust. 3/.

Wydatki z tego tytułu pokrywane są z budżetu Ministerstwa Obrony Narodowej /art. 132 ust. 1/.

Ponieważ ww. przepisy stosuje się odpowiednio do poborowych odbywających służbę zastępczą /art. 198 ust. 2/, a wydatki pokrywane są z budżetu Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej /art. 132 ust. 1/ właściwym, zdaniem Prezydenta, do wydania tej decyzji będzie Wojewódzki Urząd Pracy który, poborowego do pracy skierował na podstawie zawartej w tym celu umowy z pracodawcą.

Pismem z dnia 22 stycznia 2001 r. dyrektor D. Urzędu Pracy z siedzibą we W. skierował do Sądu wniosek o rozstrzygnięcie zaistniałego sporu o właściwość rzeczową między organem samorządu terytorialnego a organem administracji rządowej w kwestii rozpatrzenia wniosku o przyznanie i wypłacenie zasiłku dla poborowego odbywającego zastępczą służbę wojskową.

Strona 1/3