Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. K. i Z. K. na pismo Starosty [...] z dnia 23 maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie zawiadomienia o zmianach w danych ewidencji gruntów i budynków postanawia odrzucić skargę.
D. i Z. K. wnieśli w dniu 22 listopada 2013 r. ( data wpływu) bezpośrednio do Sądu pismo, zatytułowane "skarga", w którym napisali, że w trakcie starań o uzyskanie pozwolenie na użytkowanie domu letniskowego w S., gm. L., w maju 2013 r. otrzymali pismo Starosty Powiatowego w S. informujące o zmianach w danych ewidencji gruntów i budynków, dotyczących tego budynku.
Skarżący nie zgodzili się na wprowadzoną zmianę i napisali do Starostwa Powiatowego w S. odwołanie i po uzyskaniu odpowiedzi - kolejne odwołanie do organu I instancji. Z wprowadzonymi do ewidencji zmianami skarżący nie zgadzają się i "proszą o rozstrzygnięcie sprawy ciągnącej się już pól roku".
Pismo skarżących przesłane zostano do Starosty Powiatowego w S., który w odpowiedzi na skargę opisał tok postępowania w sprawie i wniósł o oddalenie skargi.
Skarżący, zapytani przez Sąd, co jest przedmiotem Ich skargi, w piśmie z dnia 29 grudnia 2013 r. "określili jednoznacznie, że skarga dotyczy decyzji nr kancelaryjny [...] wydanej przez Starostwo Powiatowe w S., gdzie błędnie zakwalifikowano funkcję budynku (Bi-inne niemieszkalne)" (dowód - pismo skarżących z dnia 29.12.2013 r. - w aktach Sądu k-32).
Wskazane pismo to zawiadomienie Starosty Powiatowego w S. o zmianach w danych ewidencji gruntów i budynków z dnia 23 maja 2013 r.,( brak daty doręczenia skarżącym, co wynika z akt administracyjnych).
W dniu 5 czerwca 2013 r. D. K. i Z. K. wnieśli od tego pisma "odwołanie" do Starostwa Powiatowego w S., na które uzyskali odpowiedź pismem z dnia 8 lipca 2013 r. [...] dręczonym skarżącym w dniu 15 lipca 2013 r.( dowód - akta administracyjne).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić i wyjaśnić skarżącym, co następuje:
postępowanie przed sądami administracyjnymi normowane jest przepisami ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a.
Zgodnie z art. 52 § 1 tej ustawy, skargę do sądu administracyjnego można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba, że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.
W myśl art. 52 § 2 P.p.s.a. przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziane w ustawie. Oznacza to, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego możliwe jest dopiero wówczas, gdy strona wyczerpie środki zaskarżenia służące jej na etapie postępowania administracyjnego. Wskazany obowiązek wyczerpania trybu zaskarżenia na drodze administracyjnej wynika z zasady pierwszeństwa trybu administracyjnej kontroli postępowania organu administracyjnego w stosunku do kontroli sądowej. Natomiast tryb administracyjny właściwy do rozstrzygania spraw indywidualnych w drodze decyzji administracyjnych oparty jest na zasadzie dwuinstancyjności postępowania określonej w art. 15 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., która daje stronie prawo domagania się dwukrotnego rozpatrzenia i rozstrzygnięcia jej sprawy.