Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 23 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata M. K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi T. H. na decyzję [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia 18 stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać wnioskodawcy od Skarbu Państwa wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 146,40 zł (sto czterdzieści sześć złotych czterdzieści groszy) za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Prawomocnym postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2010 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku przyznał skarżącej prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.
Pismem z dnia 23 kwietnia 2010 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała o wyznaczeniu pełnomocnika z urzędu dla skarżącej w osobie adwokata M. K.
Wyrokiem z dnia 8 lipca 2010 r. sygn. akt III SA/Gd 113/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę T. H. oraz przyznał pełnomocnikowi wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.
W dniu 2 sierpnia 2010 r. pełnomocnik skarżącej poinformował, że sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od tego wyroku. Opina ta została przesłana mocodawczyni oraz Dziekanowi Okręgowej Rady Adwokackiej w [...]. Jednocześnie wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu według norm przepisanych wskazując, iż koszty te nie zostały uiszczone w żadnej części.
Zgodnie z brzmieniem art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stosownie do treści § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.) stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W myśl § 2 ust. 3 cyt. rozporządzenia, w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
Ponieważ w niniejszej sprawie stawka minimalna określona w § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c) powołanego rozporządzenia wynosi 240 zł, to należne wnioskodawcy wynagrodzenie za dokonane czynności ze względu na to, że prowadził sprawę w pierwszej instancji przysługuje w wysokości 120 zł, co po podwyższeniu o 22% stawkę podatku od towarów i usług daje kwotę 146,40 zł.
Z tych względów, na wskazanej wyżej podstawie prawnej, orzeczono jak w sentencji postanowienia.