Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Felicja Kajut po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I.O. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 19 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: odmówić przywrócenia terminu do wniesienia skargi.
Postanowieniem z dnia 14 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku odrzucił skargę I.O. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 19 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej jako wniesioną po upływie ustawowego terminu.
W dniu 29 czerwca 2009 r. skarżąca - reprezentowana przez adwokata - złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Uzasadniając wniosek skarżąca wskazała, że nie była w stanie wnieść skargi w terminie z uwagi na zły stan zdrowia. Choroba, na którą cierpi skarżąca przejawia się omdleniami i utratą świadomości. Tym samym uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie i samodzielne wykonywanie podstawowych czynności życiowych.
Do wniosku o przywrócenie terminu załączone zostało zaświadczenie lekarskie wystawione w dniu 25 czerwca 2009 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W świetle art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej p.p.s.a.) sąd na wniosek strony postanowi przywrócenie terminu, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy.
Kryterium braku winy stanowiące przesłankę zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu danej czynności procesowej. Sąd powinien przyjąć zaś obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy. O braku winy w uchybieniu terminu można mówić wtedy, gdy strona nie mogła usunąć zaistniałej przeszkody nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.
W ocenie Sądu wskazywany przez skarżącą zły stan jej zdrowia nie uprawdopodobnia - w świetle informacji zawartych w aktach sprawy - braku winy w uchybieniu terminu.
Po pierwsze należy zwrócić uwagę, że skarżąca nie jest osoba samotną. Z oświadczenia znajdującego się w aktach sprawy wynika bowiem, że skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem oraz dwoma pełnoletnimi synami.
Nie było zatem żadnych przeciwwskazań, żeby skarżąca po doręczeniu decyzji organu II instancji skorzystała z pomocy któregokolwiek z domowników w celu nadania skargi w ustawowym terminie.
Niezależnie od powyższej kwestii wątpliwości Sądu budzi zaświadczenie lekarskie z dnia 25 czerwca 2009 r., które załączono do wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
O ile bowiem termin do wniesienia skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 19 stycznia 2009 r. nr [...] upływał w dniu 19 lutego 2009 r., o tyle zaświadczenie - wystawione 4 miesiące po tej dacie stwierdza, że skarżąca nie była zdolna do wysłania listu poleconego "W dniu 19 01 2009 [...]".
Mając na względzie powyższe okoliczności faktyczne, Sąd na mocy wskazanych wyżej przepisów odmówił przywrócenia terminu do wniesienia skargi.