Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Adam Osik po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat E. G. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. A. na decyzję Wojewody z dnia 27 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: odmówić przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Skarżącemu M. A. zostało przyznane postanowieniem referendarza sądowego z dnia 5 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 179/15, prawo pomocy przez ustanowienia adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w dniu 12 maja 2016 r. wyznaczyła tym adwokatem - M. W.
W trakcie postępowania zostało złożone do akt pełnomocnictwo substytucyjne dla adwokat E. G. (k. 113 akt).
Na rozprawie w dniu 13 października 2016 r. skarżącego reprezentowała adwokat E. G. z substytucji adwokat M. W., która wniosła o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu oświadczając, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części (k. 130-131 akt).
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Należy podkreślić, że powołany wyżej art. 250 § 1 cytowanej ustawy jednoznacznie stanowi, że wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej udzielonej z urzędu otrzymuje wyznaczony pełnomocnik. Przez wyznaczonego adwokata, czy radcę prawnego rozumieć należy adwokata/radcę prawnego wskazanego przez właściwą Okręgową Radę Adwokacką, czy właściwą Okręgową Izbę Radców Prawnych (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2010 r., sygn. akt I OZ 184/10, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.gov.pl).
W niniejszej sprawie Okręgowa Rada Adwokacka pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego wyznaczyła adwokat M. W. (k. 66 akt).
Przyznanie wyznaczonemu pełnomocnikowi kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nastąpić może wyłącznie na wniosek tego pełnomocnika. Pełnomocnictwo substytucyjne nie stanowi podstawy do uznania, że substytut staje się pełnomocnikiem pełnomocnika strony, który udzielił substytucji. Udzielenie dalszego pełnomocnictwa nie powoduje bowiem zwolnienia wyznaczonego przez właściwą radę adwokacką adwokata od udzielenia pomocy prawnej z urzędu, nie oznacza też, że substytut może wystąpić o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w imieniu wyznaczonego pełnomocnika i to niezależnie od tego, czy domaga się on przyznania wynagrodzenia na rzecz wyznaczonego pełnomocnika, czy też na swoją rzecz. Udzielenie dalszego pełnomocnictwa powoduje powstanie określonego stosunku jedynie pomiędzy substytutem i stroną (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006 r., sygn. akt III CZP 27/06, Lex nr 182874, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 listopada 2006 r., sygn. akt I CZ 78/06, Lex nr 276382). Natomiast w wyniku powyższego nie następuje zmiana osoby pełnomocnika ustanowionego z urzędu i wyznaczonego przez właściwą korporację.
Z tego względu, na podstawie art. 250 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji