Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Adam Osik po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat M. W. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi P. A. na decyzję Wojewody z dnia 27 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: przyznać adwokat M. W. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), zawierającą podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy, obejmujące udział w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji. .
Skarżącej P. A. zostało przyznane postanowieniem referendarza sądowego z dnia 5 maja 2016 r., sygn. akt III SA/Gd 180/15, prawo pomocy przez ustanowienia adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w dniu 12 maja 2016 r. wyznaczyła tym adwokatem - M. W. W dniu 9 czerwca 2016 r. adwokat M. W. wniosła o przyznanie kosztów obrony z urzędu, nieuiszczonych przez strony w całości ani w części.
Adwokat M. W. brała udział w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, udzielając pełnomocnictwa substytucyjnego adwokat E. G., która zapoznała się z aktami sprawy oraz wzięła udział w rozprawie w dniu 13 października 2016 r.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów powyższe zasady od dnia 2 listopada 2016 r. określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714) i od tego dnia utraciło moc rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1805). Jednakże na mocy § 22 nowego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. W związku z powyższym wniosek o przyznanie wynagrodzenia za czynności podjęte w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji przed dniem wejścia w życie nowego rozporządzenia z dnia 3 października 2016 r., należało rozpoznać na starych zasadach wynikających rozporządzenia z dnia 22 października 2015 r.
W myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. opłatę ustala się w wysokości co najmniej 1/2 opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności.
Opłata maksymalna w sprawie przed sądem administracyjnym, w sprawie, w której przedmiotem sporu nie jest należność pieniężna oraz która nie należy do właściwości Urzędu Patentowego, wynosi w pierwszej instancji - w myśl § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c) rozporządzenia - 480 zł. Tak określona opłata maksymalna, stanowi podstawę wyliczenia należnej opłaty, która zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia, wynosi 1/2 jej wysokości, a więc, w niniejszym przypadku 240 zł. W ocenie referendarza sądowego przedmiotowa kwota jest adekwatna do udziału pełnomocnika w postępowaniu po wzięciu pod uwagę niezbędnego nakładu pracy pełnomocnika, a także charakteru przedmiotowej sprawy (stopnia jej zawiłości).
Wskazaną powyżej opłatę, zgodnie z § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, należało podwyższyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności (obecnie 23 %).
W konsekwencji finalne wynagrodzenie należne pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu wynosi 295,20 zł.
Z powyższych względów, referendarz sądowy działając na podstawie art. 250 § 1 i art. 258 § 2 pkt 8 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz cytowanych powyżej przepisów orzekł jak w sentencji postanowienia.