Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku P. D. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 25 listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez ustanowienie adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 4 lutego 2010 r., złożonym na urzędowym formularzu PPF, skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie adwokata.

W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.

Stosownie do przepisu art. 246 § 3 P.p.s.a., adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego można ustanowić dla strony, która nie zatrudnia lub nie pozostaje w innym stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym. Nie dotyczy to adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego ustanowionego na podstawie przepisów o prawie pomocy.

W świetle powołanych uregulowań przyznaje się prawo pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny, oraz gdy nie pozostaje w stosunku prawnym z adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym.

Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.

Na podstawie złożonego oświadczenia na formularzu PPF oraz dokumentów źródłowych przedłożonych w odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego z dnia 5 lutego 2010 r. (zaświadczenia o zarobkach, kopii decyzji organu rentowego o przeliczeniu renty, wyciągów z rachunków bankowych małżonków, kopii dokumentów obrazujących wysokość kosztów utrzymania, kopii orzeczenia o niepełnosprawności, świadectwa pracy oraz dodatkowego oświadczenia z dnia 1 marca 2010 r.) ustalono, że wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, z którą zamieszkuje w lokalu o powierzchni 53 m2, małżonkowie nie posiadają oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3 000 euro. Aktualnym źródłem dochodu skarżącego jest wynagrodzenie za pracę w średniej wysokości 1 700 zł brutto miesięcznie, zaś jego małżonki renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w wysokości 675,10 zł brutto (591,34 zł netto) miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 zł miesięcznie. Udokumentowane przez wnioskodawcę koszty utrzymania (czynsz, opłaty za telefon, gaz, energię elektryczną, telewizję kablową) wynoszą 1 100,82 zł, zaś salda kont osobistych skarżącego oraz małżonki na dzień 31.01.2010 r. oraz 1.03.2010 r. były ujemne. Skarżący jest posiadaczem samochodu marki [...], rok produkcji 1994, którego wartość określił na 5 000 zł.

Biorąc pod uwagę takie okoliczności faktyczne jak źródło i wysokość dochodu dwuosobowego gospodarstwa domowego w stosunku do niezbędnych i koniecznych wydatków, brak zasobów pieniężnych oraz konieczność zapewnienia skarżącemu faktycznej realizacji konstytucyjnego prawa do sądu, uznano, iż udowodnił on dostatecznie, że nie ma możliwości finansowych poniesienia kosztów ustanowienia zastępstwa prawnego z wyboru w niniejszej sprawie.

Z tych względów na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny