Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. Z. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] z dnia 15 marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia przyznać wnioskodawcy prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wnioskiem z dnia 4 czerwca 2010 r., uzupełnionym na urzędowym formularzu w dniu 17 czerwca 2010 r., R. Z. zwrócił się o zwolnienie od kosztów sądowych w niniejszej sprawie. W uzasadnieniu podał m.in., że obecnie przebywa w zakładzie karnym i nie pracuje.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Wskazane przepisy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 P.p.s.a. Zatem to rzeczą wnioskodawcy jako zainteresowanego jest wykazanie, iż jego sytuacja materialna jest na tyle trudna, że uzasadnia wyjątkowe traktowanie, o którym mowa w przytoczonych przepisach. Tym samym to na nim spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
Ze złożonego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz nadesłanych w odpowiedzi na zarządzenie referendarza sądowego zaświadczeń Dyrektora Zakładu Karnego w [...] z 15 czerwca 2010 r. oraz 22 lipca 2010 r., wynika, że wnioskodawca prowadzi samodzielne gospodarstwo, nie uzyskuje jakichkolwiek dochodów, nie posiada nieruchomości ani przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro. Skarżący odbywa karę pozbawienia wolności, aktualnie nie posiada do dyspozycji środków finansowych, w ostatnich trzech miesiącach otrzymał kwotę 150 zł, natomiast zgromadzone w depozycie finansowym środki w wysokości 826,50 zł zostaną mu przekazane w chwili zwolnienia z zakładu karnego. Podczas osadzenia wnioskodawca nie jest zatrudniony odpłatnie z uwagi na brak wolnych stanowisk pracy.
Biorąc pod uwagę dane zawarte w przedmiotowym wniosku oraz zaświadczeniach Dyrektora Zakładu Karnego w [...] należało uznać, że wnioskodawca nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych jakie mogą powstać w niniejszej sprawie.
W konsekwencji na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.