Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Agnieszka Dusza-Kasprzyk po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego R. D. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. L. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 11 kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia I. przyznać radcy prawnemu R. D. wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy ) za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed NSA. II. przyznać kwotę 405 zł (czterysta pięć złotych) tytułem zwrotu udokumentowanych wydatków.

Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 14 lipca2011 r. sygn. akt j.w. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę M. L. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie choroby zawodowej.

W wyniku rozpoznania skargi kasacyjnej wniesionej od tego wyroku przez reprezentującego M. L. pełnomocnika (ustanowionego w ramach prawa pomocy) radcę prawnego R. D., Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 1 lutego 2012 r. sygn. akt II OSK 2418/11 oddalił skargę kasacyjną.

Wnioskiem złożonym 5 lipca 2012 r. w siedzibie WSA w Gdańsku radca prawny R. D. wniósł o przyznanie mu wynagrodzenia wg norm przepisanych za zastępstwo prawne wykonywane w ramach prawa pomocy oraz zwrot niezbędnych wydatków poniesionych na przejazd na rozprawę przed NSA w związku z wykonywaniem prawa pomocy oświadczając przy tym, że koszty te nie zostały przez skarżącego w żadnej części uiszczone.

W uzasadnieniu wniosku wskazano, że opłata za czynności radcy prawnego przysługuje mu w wysokości 100% stosownej opłaty o której mowa w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) , zaś podróż do siedziby sądu kasacyjnego odbyła się samochodem. Zdaniem wnioskodawcy zwrot kosztów należy się w wysokości tzw. kilometrówki tj. ryczałtu samochodowego przy podróżach służbowych według stawek określonych rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy właściwych dla auta o pojemności powyżej 900 cm3 - 0,8358 zł za 1 km. Odległość z Sopotu do Warszawy wynosi około 360 km. Koszt podróży wynosi więc 601,78 zł (720 x 0,8358 ). Wnioskodawca załączył fakturę VAT ze stacji paliw znajdującej się na trasie Warszawa-Sopot, na której zakupił paliwo wracając po rozprawie przed NSA.

Na wezwanie referendarza wnioskodawca przedstawił także dowód zakupu paliwa zużytego na przejazd z Sopotu do Warszawy oraz oświadczył, że pojazd, którym się posłużył to auto z silnikiem benzynowym o pojemności 2,0 l i średnie zużycie paliwa wynosi 10 litrów na 100 km przebiegu.

Rozpoznając opisany powyżej wniosek stwierdzono, co następuje:

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r. Poz. 270, zwanej dalej P.p.s.a.) wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zasady te zostały zawarte w powołanym przez pełnomocnika rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., zwanym dalej rozporządzeniem. Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia sąd zasądzając opłatę za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, bierze pod uwagę jego niezbędny nakład pracy, a także charakter sprawy i wkład pracy pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. Podstawę zasądzenia powyższej opłaty stanowią stawki minimalne określone w rozporządzeniu. Nadto, zgodnie z § 2 ust. 3 rozporządzenia, przedmiotowa opłata zostaje przez sąd podwyższona o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6200 Choroby zawodowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny